نماهای زیستی مولفه ساماندهی نما و کاهش دی‌اکسید کربن هوا به‌منظور کاهش گرمایش جهانی (نمونۀ موردی: خیابان انقلاب تهران)

بیان مسئله: کالبد جدارۀ خیابان‌های شهری از مهم‌ترین ابعاد طراحی تاثیرگذار بر زیبایی منظر شهری هستند. ازاین‌رو جداره‌های شهری ازجمله عناصر محیطی تاثیرگذار درزمینۀ ارتقای کیفیت‌های بصری زیبایی‌شناسی در فضاهای شهری محسوب می‌شوند. در این بین یکی از معضلات اصلی شهرها بحث افزایش موضعی دمای هوا به‌واسطۀ افزایش دی‌اکسید کربن است؛ این در حالی است که برنامه‌های مدیریت کنترل کیفی هوا عمدتاً بر کنترل منابع تولید دی‌اکسید کربن متمرکز هستند. حرکت به‌سوی معماری و شهرسازی همساز با محیط‌زیست، تغییر استراتژی‌های طراحی و خلق راهکارهای نوین برای بازگرداندن تعادل به طبیعت، ضمن تامین نیازهای بشر امروزی سبب توسعۀ روزافزون کاربرد سیستم‌های سبز عمودی در سراسر دنیا شده است. هدف پژوهش: هدف، ارائۀ راهکاری برای تلفیق زیست‌رآکتورهای حاوی ریزجلبک با نمای ساختمان است؛ به نحوی که ضمن حفظ هویت و یکپارچگی کلی سیمای آن، موجب جذب دی‌اکسید کربن موجود در هوا شود تا از افزایش دمای هوا بکاهد. روش پژوهش: با توجه به بدیع و بین‌رشته‌ای بودن موضوع پژوهش، روش انجام این تحقیق مستلزم روشی ترکیبی است. این پژوهش به گونۀ توصیفی تحلیلی و ازنظر ماهیت، در زمره پژوهش‌های کاربردی قرار دارد؛ لذا ابتدا با استفاده از منابع کتابخانه‌ای و استناد به متون علمی به روش کیفی، به معرفی و بررسی ریزجلبک‌ها به‌عنوان موجودات جاذب آلودگی هوا پرداخته است، سپس نمای خیابان انقلاب به‌عنوان یکی از گره‌های آلودۀ شهری برداشت شد. درنهایت با استخراج سطوح مناسب برای نصب زیست‌رآکتورهای حاوی ریزجلبک، نمای خیابان انقلاب مورد بازطراحی قرار گرفت. نتیجه‌گیری: استفاده از ریزجلبک‌ها به عنوان یکی از میکروارگانیسم‌های زنده با قابلیت جذب بالای دی‌اکسید کربن از هوا و تلفیق آنها با نماهای ساختمان در محفظه‌هایی به نام زیست‌رآکتور، باعث تبدیل این جداره‌ها به سطوح فتوسنتزکننده در جهت پاسخ به تغییرات گرمایی اقلیم، بهبود عملکرد حرارتی غیرفعال ساختمان، تبدیل یک ساختمان معمولی به یک ساختمان زنده و درنهایت جداره‌های ساختمان را به یک کارخانه تولید انرژی تبدیل می‌کند.

Algae Façade for Reducing CO2 Emission and Mitigating Global Warming (Case Study: Tehran Enghelab Street)

Problem statement: Walls along urban streets are one of the most prominent aspects of the architectural design affecting the aesthetics of urban landscapes. Hence, these walls are environmental elements capable of elevating the aesthetics and visual qualities of urban spaces. One of the main issues in big cities is the rise of local temperatures due to high concentrations of carbon dioxide. Meanwhile, quality control initiatives are mainly focused on the sources emitting carbon dioxide.Moving toward environmental architecture and urban design, adjusting the design strategies, and inventing new solutions to restore balance to nature while satisfying today’s human needs has resulted in the increasing development and use of vertical green systems throughout the world. Research objectives: the objective is to provide a solution for integrating microalgae bioreactors with building façade to absorb carbon dioxide and to decrease the air temperature while preserving the identity and integrity of the building. Research method: Considering the novel and multidisciplinary nature of this study, a compound methodology is required. This is a descriptiveanalytic practical study. Hence, using bibliographic documents and scientific studies at first, microalgae are defined and examined for absorbing air pollution. Then, the façade of Enghelab Street is chosen as a polluted urban center. Finally, after identifying relevant surfaces for installing bioreactors, the façade of Enghelab Street is redesigned. Conclusion: Using microalgae as alive microorganisms capable of absorbing carbon dioxide, and integrating them with building facades by bioreactors, converts these walls to photosynthetic surfaces. These surfaces respond to climate changes, improve the passive thermal performance of the building, transform an ordinary building into an alive building, and convert the walls into energyproducing factories.