آستانۀ یکتایی یا پیوندخوردگی آثار در معماری معاصر؛ در مرز میان آفرینش و برساختن

بیان مسئله: در نوشتار با ترفند پاورقی و ارائه منابع می‌توان حضور دیگری را در روایت بازتاباند، اما تاریخ معماری آثار مستندسازی شده و نشده‌ای را در برمی‌گیرد که حضور دیگری در آنها پیدا و پنهان است. بحث بر سر جعلی1 یا اقتباسی2بودن اثر از اموری است که در دهه‌های آخر قرن بیستم در هنر معاصر مطرح شده‌اند. از سویی کشمکش بر سر آفرینش متاثر از خودآیینی3 یا دگرآیینی4 اثر، در مقابل برساختگی (جعلی) آن، دغدغه‌ای دیگر است. هدف و پرسش: بنا بر ماهیت، پژوهش به بازشناخت آستانه هم‌پیوندی/یکتایی، آلوگرافی5 (چندامضایی)/ آتوگرافی6 (تک‌امضایی) و شناسایی مرز اقتباس/برساختن وابسته است. پرسش‌های پژوهش عبارتند از: الف. در گفتمان معماری خودانگیختگی متاثر از دگر نیرویی درونی را چگونه می‌توان تفسیر کرد؟ ب. مرز میان اقتباس و برساختن (جعل) کجاست؟ روش: پژوهش با ماهیت کاربردی، با راهبرد تحلیلیتفسیری متکی بر استدلال منطقی است و بر پایه واکاوی چگونگیِ پیوندگونی و خویشاوندی آثار، با تکیه بر رهیافت درهم‌آمیزی افق‌ها، مبتنی بر فرایند «میان‌متنی» شکل گرفته است. برای روشن‌شدن پاسخ پرسش‌های پژوهش، نمونه‌هایی از تاریخ هنر و معماری معاصر ایران (دهه سی و چهل) مطرح می‌شوند. نتیجه گیری: پژوهش نشان می‌دهد فرایند میان‌متنی را می‌توان به عنوان رهیافتی نظری در مطالعات معماری به‌ کار بست و تاکید دارد که متون (آثار) معماری خودآیین نیستند و هر اثری در گفتگومندی میان آثار پیش و پس از خود قرار دارد. این به معنای آن نیست که آثار جعلی را نیز بر مدار میان‌متنیت قرار دهیم چرا که آثار جعلی برخلاف آفرینش اثر در فرایند میان‌متنی بر پرسش‌های شناختی اصرار نمی‌ورزند و از مجال گفتگو میان آثار و همراهی مخاطب، تهی هستند.

The Threshold of Singularity or Hybridity of Works in Contemporary Architecture; on the boundary between creation and forging

In the text, In the text with the help of the footnote and the reference, we can show another presence in the narrative, but the architecture history contains documented and undocumented works which others presence in them been obviously and hidden. The controversy over the fake or adaptation of the works has been the theme raised in the last decades of the twentieth century and contemporary art. On the other hand, the struggle on the creation, influenced by the autonomy or heteronomy of works and the work adaptation against the forgery, is another concern. By its nature, the research is based on the recognition of the Allographic1 (affinity) / Autographic2 (single signature) and depends on the identification of the adaptation/forging. The research questions are: A. In the architectural discourse, how can interpret arousal caused by other internal forces? B. Where is the boundary between adaptation and forgery?The study is an applied research in nature, The research strategy is an analyticalinterpretive, which relies on rational reasoning, explains how the hybridity3 and kinship the works and relates to the "intertextual" process by giving examples of Iranian contemporary art and architecture history (19401960) clarify the answers of research questions. The present study shows that the process of intertextuality can be applied as a theoretical approach to architectural studies and emphasizes that architectural texts (works) are not autonomy. each work is in the dialogism between works before and after itself, but it does not mean that fake works also apply to the inter textual circuit because of the fake works, unlike the creation of the work in the inter textual process, do not insist on cognitive questions and are empty of dialogism between the works and the companion of the audience.