رویکردهای بازنمایانه در طراحی گرافیک

اساس گرافیک برمبنای ارتباط آسان با مخاطب دریک فرآیند خلاقانه و تاثیرگذار است. شاخه‌های متنوعی چون صفحه‌آرایی، طراحی نشانه، تصویرسازی، بسته‌بندی کالاهای تجاری و فرهنگی، طراحی صفحات وب، بخشی از عملکرد طراحی گرافیک است که برای ایفای سه کارکرد عمده آن یعنی، اطلاع‌رسانی و آموزش، معرفی و هویت‌نمایی، عرضه و تبلیغات به کار گرفته می‌شوند. هرکدام از این کارکردها به‌گونه‌ای خاص در ارتباط با مخاطب نقش‌آفرینی می‌‌کنند. گرافیک هم به ‌مانند دیگر رسانه‌های بصری پیام‌های خود را به سه شیوه بیانی، چون بازنمایی یا شبیه‌سازی طبیعت، انتزاعی ونمادین، ارسال می‌کند. ازآنجاکه شیوه انتقال پیام‌ها بسته به نوع اثر گرافیک و محتوی آن متفاوت است، مقاله حاضر، پژوهشی است پیرامون کاربرد بیان بازنمایی و چرایی استفاده از آن در آثار گرافیک. موضوع این مقاله شناخت بیان بازنمایی، انواع و نقش آن در آثار گرافیک است. هدف این مقاله، شناخت چند و چون شیوه‌های ارتباط و نقش آنها در آثار ارتباط تصویری به ‌منظور آشنایی بیشتر علاقه‌مندان و دانشجویان این رشته است. این پژوهش از جهتی که مفهوم بازنمایی و نسبت آن با خلاقیت، ارتباط و همچنین کپی یا نسخه برداری را که در تعریف بازنمایی آمده را معلوم می‌کند، مهم و ضروری است. سوالات این مقاله بدین شرح است : بازنمایی در گرافیک از چه جنبه‌هایی مطرح است؟ هدف از آن چیست؟ نمایش و بروز آن در گرافیک چگونه است؟ تحقیق حاضر، کاربردی است که با رویکردی کیفی، به شیوه توصیفی تحلیلی به بیان نتیجه می‌پردازد. شواهد این مقاله برگرفته از منابع کتابخانه‌ای و آثار گرافیکی منتشر شده است. یافته‌های مقاله نشان‌دهنده آن است که باورپذیری، معرفی، ارتباط سر راست و مستقیم، جلب توجه و اعتماد، اقناع، هدایت و راهنمایی، مسیریابی، در غالب عملکردهای سه گانه گرافیک چون هویت‌نمایی اطلاع رسانی و تبلیغات از دلایل عمده بازنمایی در طراحی گرافیک است.