اندیشه‌های آرمان‌شهر و پادآرمان‌شهر؛ از دیدگاه صاحبنظران شعر معاصر ایران (سهراب سپهری و فریدون مشیری)

آرمان‌شهر، نمادی از یک واقعیت آرمانی و بدون کاستی است. همچنین می‌تواند نمایانگر حقیقتی دست نیافتنی باشد. آﻧﭽﻪ ﻓﺮﻳﺪون ﻣﺸﻴﺮی ﺑﻪ ﻋﻨﻮان آرﻣﺎن ﺷﻬﺮ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل آن اﺳﺖ ﺷﺎﻣﻞ ﻣﺪﻳﻨﻪای ﺑﺎ وﻳﮋﮔﻲﻫﺎﻳﻲ از ﻗﺒﻴﻞ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﺑﻌﺎد اﻧﺴﺎﻧﻲ، ﻋﺪاﻟﺖ اﺟﺘﻤﺎﻋﻲ، ﻣﻬﺮورزی و ﻋﺸﻖ ﻣﻴﺎن ﻫﻤﻪی اﻧﺴﺎن‌‌ﻫﺎﺳﺖ و همچنین از عناصرآرمانی اشعار سپهری می‌توان به دیدگاه او با رویکردی عرفانی و عاشقانه اشاره داشت. سهراب سپهری در مجموعه اشعار خود در «هشت کتاب» برای تفسیر آرمان‌شهر و راه‌های رسیدن به آن از عناصر و مصالح معماری چون خانه، درگاه، اتاق، مسجد و... و مصالحی چون سنگ،گل، خشت و... استفاده کرده است.ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ، ﺗﻼﺷﻲ اﺳﺖ برای بررسی دو ﻣﻔﻬﻮم آرمان‌شهر و ﭘﺎدآرمان‌شهر در ﺷﻌﺮ سهراب سپهری و ﻓﺮﻳﺪون ﻣﺸﻴﺮی، و نیز یافتن عناصر آرمانی و پادآرمانی در آثار فریدون مشیری و سهراب سپهری ﺷﺎﻋﺮان ﻧﺎﻣﺪار ﻣﻌﺎﺻﺮ.در این پژوهش سعی شده تا هشت کتاب سهراب و کتاب‌های فریدون مشیری را مورد تحلیل و بررسی قرار دهد و دیدگاه شعر معاصر و مولفه‌‌های آن رابه تفسیر کشیده و میزان اثرپذیری از اجتماع و اثربخشی آن را دریابد. و ﺗﺼﻮﻳﺮی روﺷﻦ و ﺷﻔﺎف از آرﻣﺎنﺧﻮاﻫﻲ این شاعران اراﺋﻪ ﮔﺮدد. این پژوهش ابتدا به بررسی پیشینۀ تحقیق و سپس تعریف آرمان‌شهر پرداخته است و آرمان‌شهر را از دیدگاه دو شاعر بزرگ معاصر ایران و همچنین عناصر آرمانی وپادآرمانی را در اشعار بررسی نموده است.روش ﭘﮋوﻫﺸﻲ ﻛﻪ در اﻳﻦ ﻣﻘﺎﻟﻪ ﺑﻪ ﻛﺎر رﻓﺘﻪ به صورت کتابخانه‌ای و تحلیل محتوایی اشعار بر مبنای مطالعات کتابخانه‌ای پرداخته شده است.