میزان بقا و عوارض اعمال جراحی بای‌پس تسکینی در بیماران مبتلا به تومور سر پانکراس و آمپول واتر پیشرفته

مقدمه و اهداف: سرطان سر پانکراس (head of pancrease) و آمپول واتر (ampulary) هر دو بیماری پیشرونده ای هستند، که معمولاً در مراحل پیشرفته با ایجاد علایمی ناشی از انسداد در مسیر معده و صفرا تظاهر می کند. تشخیص این بیماری در مراحل اولیه کم تر اتفاق می افتد، به همین دلیل بیشتر بیماران به درمان های تسکینی (palliative bypass) نیاز پیدا می کنند. هدف این مطالعه بررسی میزان بقا و عوارض اعمال جراحی تسکینی در این بیماران است.روش کار: در این مطالعه مقطعی (crosssectional)، 49 بیمار مبتلا به کانسر سر پانکراس وآمپول واتر پیشرفته در سال های93-1382 تحت عمل جراحی بای پس تسکینی در بیمارستان بقیه الله الاعظم (عج) قرار گرفته بودند، انتخاب شدند. میزان بقا، عوارض جراحی و عوامل موثر بر آن ها مطالعه شدند.یافته ها: 11 نفر (44/22 درصد) عمل بای پس صفراوی (biliary bypass)، 6 نفر (24/12 درصد) عمل بای پس معده(gastric bypass) و 32 نفر (32/65 درصد) تحت هر دو نوع عمل (both) قرار گرفتند. 12 نفر (49/24 درصد) دچار عوارض شدند. شایع ترین عوارض در بیماران شامل لیک آناستوموز و پریتونیت 6 نفر (24/12 درصد) بود. 7 نفر (28/14 درصد) بیماران در بیمارستان فوت نمودند. میانگین بقای بیماران 38/8 ± 47/5 ماه بود. سن بالاتر تنها عامل موثر در کاهش عوارض بود (01/0p=).نتیجه گیری: استنباط می شود، حدود یک چهارم بیماران که در مراحل پیشرفته تحت اعمال جراحی تسکینی قرار می گیرند؛ دچار عارضه شده و میانگین بقای آن ها کم تر از 6 ماه است. لذا توصیه می شود در مراحل پیشرفته و در صورت امکان از روش های کم تهاجمی تر مانند تعبیه استنت های صفراوی یا گوارشی استفاده شود.