ارتباط دریافت چای، قهوه و کافئین با بروز بیماری مزمن کلیوی: مطالعه قند و لیپید تهران

مقدمه و اهداف: رژیم غذایی از عوامل اثرگذار در بروز بیماری مزمن کلیوی است. با توجه به مطالعات اندک با نتایج متناقض درزمینه ارتباط دریافت کافئین و بیماری مزمن کلیوی، مطالعه حاضر به‌منظور بررسی رابطه مصرف کافئین، چای و قهوه در درازمدت بر بروز بیماری انجام شد.روش‌ کار: دریافت‌های رژیمی 1780 نفر از بزرگ‌سالان شرکت‌کننده در فاز سوم مطالعه قند و لیپید تهران، با استفاده از پرسشنامه بسامد خوراک ارزیابی گردید. جهت تخمین نسبت شانس بیماری مزمن کلیوی بعد از حدود 6 سال پیگیری، از آزمون رگرسیون لجستیک استفاده شد. یافته‌ها: میانگین و انحراف معیار سن افراد در ابتدای مطالعه 15/40± 33/96 سال بود. طی حدود 6 سال پیگیری، نسبت شانس بیماری مزمن کلیوی 17/9 درصد بود. پس از تعدیل اثر متغیرهای مخدوش گر، نسبت شانس بیماری مزمن کلیوی با هیچ‌یک از سهک های دریافت چای، قهوه یا کافئین ارتباط معناداری را نشان نداد (نسبت شانس و حدود اطمینان تعدیل‌شده بروز بیماری در سهک سوم دریافت چای و کافئین نسبت به سهک اول و مصرف‌کنندگان قهوه نسبت به افرادی که قهوه مصرف نمی‌کردند، به ترتیب شامل (1/25-0/68) 0/92، (1/21-0/63) 0/87، (1/51-0/90) 1/17 بود). نتیجه‌گیری: رابطه معکوس و غیرمعنادار بین مصرف چای و کافئین با بیماری مزمن کلیوی و همچنین رابطه مستقیم و غیرمعنادار بین مصرف قهوه و بیماری مشاهده‌شده در این مطالعه، لزوم مطالعات آینده‌نگر بیشتری را جهت بررسی اثرات دریافت‌های غذایی بر بروز بیماری مزمن کلیوی بیان می‌دارد.

Association of Tea, Coffee, Caffeine and Chronic Kidney Disease: Tehran Lipid and Glucose Study

Background and Objectives: Dietary intakes are one of the factors influencing the incidence of chronic kidney disease. The present study was performed to investigate the possible long-term effects of caffeine, tea and coffee consumption on the incidence of chronic kidney disease.Methods: 1780 adults participating in the third phase of the Tehran Lipid and Glucose Study (TLGS) (2006-2008) were selected for inclusion criteria. Dietary intakes were assessed using a food frequency questionnaire (FFQ). Demographic variables, anthropometrics, and biochemical data were measured at baseline and after six years of follow-up. To estimate the risk of chronic kidney disease, logistic regression analysis, adjusted for possible confounding variables, was used.Results: Participants’ mean (±SD) age at baseline was 33.96±15.40 years. During six years of follow-up, the incidence of chronic kidney disease (CKD) in the population studied was 17.9%. After adjusting confounding variables, the incidence of CKD did not show any significant relationship with tea, coffee, or caffeine intakes (adjusted odds ratio and confidence intervals for CKD in the third tertile of tea and caffeine intake compared to the first tertile and in coffee drinkers compared to non-drinkers were 0.92 (0.68-1.25), 0.87 (0.63-1.21) and 1.17 (0.90-1.51), respectively).Conclusion: Inverse and non-significant relationship between tea and caffeine consumption with the incidence of CKD and a direct and non-significant relationship between coffee consumption and the incidence of CKD were observed in this study, necessitating further prospective studies to investigate the effects of dietary intakes on CKD.