نابرابری اقتصادی- اجتماعی و سلامت روان در تهران

مقدمه و اهداف: شناخت و تحلیل عوامل اقتصادی اجتماعی اثرگذار بر سلامت روان می‌تواند از جنبه سیاستگذاری در حوزه سلامت روان برای ساکنان کلان‌شهرها مورد توجه قرار گیرد. هدف از این مطالعه، بررسی ارتباط عوامل اقتصادی اجتماعی با سلامت روان خانوارهای ساکن کلان‌شهر تهران بود.روش کار: این مطالعه یک پژوهش توصیفی تحلیلی در قالب مطالعه مقطعی بود. در این مطالعه 650 خانوار با استفاده از روش نمونه‌گیری ترکیبی از مناطق 22 گانه شهر تهران مورد بررسی قرار گرفتند. سنجه‌های سلامت روان با استفاده از پرسشنامه استاندارد 36sf و سنجه‌های اقتصادی اجتماعی خانوار با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته جمع‌آوری شدند. روایی صوری پرسشنامه به روش کیفی و روایی محتوایی به روش کمی اندازه‌گیری شد. برای بررسی پایایی، از روش آزمون بازآزمون استفاده شد. برای تحلیل داده‌ها از برآورد مدل‌های رگرسیونی به روش حداقل مربعات معمولیols) ) و روش حداقل مربعات وزنیwls) ) استفاده شد. محاسبه‌ها با نرم‌افزار stata نسخه 14 انجام شد. یافته‌ها: از بین متغیرهای اقتصادیاجتماعی مورد بررسی، چهار متغیر شامل سال‌های تحصیل، رفتارهای بهداشتی (فعالیت فیزیکی منظم، عادت‌های غذایی سالم)، عدم استعمال دخانیات، و سرمایه اجتماعی ارتباط مثبت و معنی‌داری با تمام سنجه‌های سلامت روان (نقش اجتماعی، عدم وجود اختلال‌های هیجانی، سلامت روان و سرزندگی) داشتند (0.05> p). ارتباط عدم استفاده از دخانیات با همه سنجه‌های سلامت روان بیشتر از سایر متغیرهای اقتصادی-اجتماعی بود (0.05> p).نتیجه‌گیری: باید در سیاست‌گذاری‌های سلامت روان، بر توسعه سرمایه اجتماعی در کلان‌شهرها، ترویج رفتارهای بهداشتی شهروندان، و به‌ویژه استعمال دخانیات و اختلال‌های رفتاری مرتبط با آن تمرکز ویژه‌ای نمایند.

Socio-Economic Inequality and Mental Health in Tehran, Iran

Background and Objectives: Understanding and analyzing the socioeconomic factors affecting mental health is important for mental health policymaking in metropolitan areas. The aim of this study was to investigate the relationship between socioeconomic factors and mental health of households living in Tehran. Methods: This crosssectional descriptiveanalytical study was conducted on 650 households from 22 districts of Tehran using mixed sampling method. Mental health measures were collected using the standard SF36 questionnaire and socioeconomic measures of the household were collected using a researchermade questionnaire. The face validity of the questionnaire was measured by qualitative method and its content validity was confirmed by quantitative method. The testretest method was used to test the questionnaire reliability. Regression models were estimated using ordinary least squares (OLS) and weighted least squares (WLS) methods. The Stata software was used for data analysis. Results: Among the socioeconomic variables, four variables including years of education, health behaviors (regular physical activity, healthy eating habits), notsmoking, and social capital had a positive and significant relationship with all mental health measures (social role, emotional role, mental health and vitality ). The relationship between notsmoking and all mental health measures was more than other socioeconomic variables (P <0.05). Conclusion: Mental health policymakers should place extra emphasis on the development of social capital in metropolitan cities, promotion of the citizenschr('39') health behaviors, and particularly on tobacco use and the related behavioral disorders.