ارزیابی شیوع پریشانی روانی و عوامل جمعیت شناختی مرتبط با آن در جمعیت 18 تا 65 سال استان خراسان رضوی: یک مطالعه مقطعی در ابعاد بسیار بزرگ

مقدمه و اهداف: پریشانی روانی یکی از اختلالات خفیف روانی است که می‌تواند به‌عنوان یک پیش‌بینی کننده برای بیماری‌های روانی جدی مانند اختلالات افسردگی و اضطراب مورداستفاده قرار گیرد. این اختلالات به‌عنوان پیشگویی‌کننده مرگ ناشی از بیماری‌های قلبی عروقی، سکته مغزی و سرطان مطرح می‌باشند. در این مطالعه، شیوع پریشانی روانی و عوامل مرتبط با آن را در یک جمعیت عمومی در خراسان رضوی ارزیابی می‌نماییم.روش کار: مطالعه حاضر یک مطالعه توصیفی تحلیلی است که به‌صورت مقطعی در سال 1397 انجام شد. جامعه آماری موردمطالعه 1103945 فرد 18 تا 65 سال مراجعه‌کننده به مراکز بهداشت استان خراسان رضوی است. در این مطالعه، از چک‌لیست اطلاعات جمعیتشناختی و پرسشنامه k6 جهت ارزیابی شیوع پریشانی روانی استفاده شد.یافته‌ها: میانگین سنی افراد 10.46 ± 35.99 سال و 62.10% افراد زن، 86% متاهل و 78.90% دارای تحصیلات دیپلم و زیردیپلم بودند. نرخ پاسخگویی 98.6 % بود. میزان شیوع پریشانی روانی 10.10% ارزیابی شد. نتایج برازش رگرسیون لجستیک رابطه معنی‌داری بین سن، جنسیت، وضعیت تاهل، تحصیلات، محل سکونت و نوع شغل با پریشانی روانی را نشان داد.نتیجه‌گیری: در این مطالعه شیوع پریشانی روانی در سطح پایین برآورد گردید. بر اساس نسبت شانس زنان مطلقه، بی‌سواد، خانه‌دار و ساکن شهرهای بزرگ، گروه پرخطر پریشانی روانی شناسایی شدند. براین اساس و با توجه به حضور تعداد افراد قابل‌توجه در این مطالعه، لزوم تدوین راهکارهای مناسب جهت پیشگیری و درمان و ارائه آموزش‌های لازم برای گروه‌های مذکور احساس می‌گردد.

Evaluation of the Prevalence of Psychological Distress and Its Related Demographic Factors in 18-65 Year-Old Population of Khorasan Razavi: A Cross-Sectional Study

Background and Objectives: Psychological distress is one of the minor psychiatric disorders that can be used as a predictor of serious mental illnesses such as depressive and anxiety disorders. These disorders are predictors of death from cardiovascular disease, stroke, and cancer. This study was conducted to evaluate the prevalence of psychological distress and its related factors. Methods: This descriptive analytical crosssectional study was conducted in 2018. The study population included 1103945 subjects aged 1865 years old that presented to the health centers of Khorasan Razavi. In this study, demographic checklists and the sixitem Kessler Psychological Distress Scale (K6) were used. Results: The prevalence of psychological distress was 10.10%. The mean age of the subjects was 35.99 ± 10.46 years old, 62.10% were female, 86% were married, and 78.90% had a high school education or less. The response rate was 98.6%. Logistic regression analysis showed a significant relationship between psychological distress and age, gender, marital status, education, location, and occupation. Conclusion: In this study, the prevalence of psychological distress was low. According to the odds ratio (OR), divorced women, illiterate women, housewives, and big city dwellers were highrisk groups for psychological distress. Considering the relatively large sample size, it is necessary to develop appropriate strategies for prevention and treatment, and training of these groups.