نظام مراقبت تب خونریزی‌دهنده کریمه-کنگو در جمهوری اسلامی ایران: تاریخچه، ساختارها و دست‌آوردها

مقدمه و اهداف: هدف از این مطالعه، ارایه خلاصه ای از برنامه مراقبت و کنترل تب خونریزی دهنده کریمه کنگو در کشور، دست آوردها و نقاط قوت و ضعف آن است.روش کار: این مطالعه یک مطالعه تلفیقی است. منابع اطلاعاتی شامل داده ها، گزارش ها و دستورالعمل های موجود بودند. به منظور ارزیابی نقاط قوت و ضعف برنامه، مصاحبه ای با دست اندرکاران برنامه صورت گرفت.یافته ها: برنامه از سال 1378 در شبکه بهداشتی ادغام و مشمول گزارش دهی فوری شد. سازمان های دخیل شامل مرکز مدیریت بیماری های واگیر، معاونت بهداشتی دانشگاه های علوم پزشکی، انستیتو پاستور ایران، و سازمان دامپزشکی کشور هستند. بیماریابی بر اساس تعاریف استاندارد مورد مشکوک، محتمل، و قطعی است. تشخیص قطعی براساس نتیجه تست آزمایشگاهی و ظرف 48 ساعت پس از دریافت نمونه توسط آزمایشگاه مرجع کشوری در انستیتو پاستور ایران صورت می گیرد. درمان به صورت حمایتی و دارویی و رایگان انجام می شود. مهم ترین دست آوردهای برنامه شامل تشخیص و درمان سریع بیماران، پیشگیری از انتقال بیمارستانی، ارتقای هماهنگی بین بخشی، و شناسایی استان های پرخطر و راه های انتقال اصلی در کشور است. دیگر دست آوردها شامل ارتقای سطح آمادگی در برخورد با طغیان ها، راه اندازی آزمایش های جدید برای شناسایی سایر آربوویروس ها، و کاهش نرخ مرگ است.نتیجه گیری: اجرای برنامه بر شناسایی به هنگام و کنترل طغیان های سالیانه بیماری موثر بوده است. ادامه موفقیت برنامه مستلزم نظارت مستمر بر اجرای صحیح فرایندها و ارزیابی راه کارهای جاری است. ارتقای آگاهی جمعیت عمومی و در معرض خطر، گسترش همکاری های بین بخشی و توسعه همکاری های بین المللی و منطقه ای با کشورهای هم جوار برای پایش و کنترل بیماری/ آلودگی در انسان، دام و ناقل ها پیشنهاد می شود.

Evaluation of Crimeancongo Hemorrhagic Fever (CCHF) Surveillance System in Iran

Background and Objectives: To provide an overview of the national program of CrimeanCongo hemorrhagic fever surveillance in Iran, its current achievements, and challenges.Methods: In this mixed method study, the relevant reports, documents, and guidelines, as well as published literature and surveillance data were gathered and critically reviewed. The opinions of the key informants at local and governmental levels were assessed through structured interviews.Results: The program was integrated into Iran’s primary healthcare (PHC) network in 1999. The involved organizations include CDC, medical universities, Pasteur Institute of Iran (PII), and Veterinary Organization. Case finding is based on standard definitions of suspected, probable, and confirmed cases. Laboratory confirmation is necessary for diagnosis and is provided within 48 hours after receipt of the specimen by the National Reference Laboratory of PII. CCHF treatment is primarily supportive. Antiviral therapy with ribavirin is also considered. Both therapeutic services are free. Education mainly focuses on highrisk groups and healthcare workers. Major achievements of the program include rapid diagnosis and treatment of cases, prevention of nosocomial transmission, identification of highrisk provinces and major transmission routes, improved outbreak preparedness, development of laboratory tests for detection of other arboviruses, and reduction of CCHF case fatality rate.Conclusion: Program implementation has had a positive impact on early detection and proper control of annual outbreaks. However, some aspects of the program still need improvement, including promotion of the general and highrisk populations’ awareness and regional collaborations (especially among neighboring countries) for infection control in humans, livestock, and vectors.