بررسی ارتباط فعالیت بدنی و شاخص توده بدنی بر سطح سلامت زنان یائسه استان کرمان

مقدمه و اهداف: یکی از دوران های حساس زندگی یک زن، دوره یائسگی است. افزایش سطح سلامت در این دوران می تواند کیفیت زندگی بهتری را برای او رقم زده و ثمرات زیادی برای وی داشته باشد. هدف از این مطالعه، ارزیابی رابطه سطح فعالیت بدنی و سطح سلامت زنان یائسه در استان کرمان بود.روش کار: 536 زن یائسه استان کرمان مد نظر قرار گرفتند. از پرسشنامه سلامت عمومی گلدنبرگ برای سنجش سطح سلامت و برای سطح فعالیت بدنی از پرسشنامه عمومی فعالیت ورزشی (gpaq) استفاده شد. از فرمول شاخص توده بدنی برای اندازه گیری bmi استفاده شد. در نهایت باتوجه به طبیعی نبودن توزیع داده ها از آمار غیر نرمال اسپیرمن، کروسکال والیس و بونفرونی استفاده شدیافته ها: سطح فعالیت بدنی در زنان یائسه استان کرمان پایین تر از مقدار توصیه شده توسط سازمان جهانی بهداشت بود. یافته ها نشان داد که رابطه آماری معنی داری بین فعالیت بدنی و سطح سلامت (0.259=r) در زنان یائسه استان کرمان وجود دارد (p≤0.001). شاخص توده بدنی و سطح سلامت رابطه معکوس و معنی داری (0.186) با یکدیگر داشتند (p≤0.001).نتیجه گیری: بر اساس یافته ها، رابطه آماری معنی داری بین سطح فعالیت بدنی و سطح سلامت عمومی زنان یائسه مشاهده شد و با توجه به تاثیر فعالیت بدنی بر سلامت می توان گفت احتمالاً افزایش سطح فعالیت بدنی زنان یائسه استان کرمان بتواند سطح سلامت و شاخص توده بدنی آن ها را بهبود بخشید.

Evaluation of Relationship Between Physical Activity and Body Mass index on Postmenopausal Women’s Health Status in Kerman Province

Background and Objectives: Menopause is one of the most sensitive events in a woman's life. Health improvement in this period can bring women a better quality of life and has many effects. This study was conducted to investigate the relationship between the level of physical activity and the level of health of postmenopausal women in Kerman Province. Methods: A total of 536 postmenopausal women were selected from Kerman province. The Goldberg rsquo;s General Health Questionnaire was used to measure the level of health and the general physical activity questionnaire (GPAQ) was applied to determine the amount of physical activity. The formula for measuring body mass index was used for BMI. Ultimately, the Spearman, Kruskal Wallis, and Bonferroni statistics were used because the data distribution was not normal. Results: The amount of physical activity in postmenopausal women in Kerman Province was lower than the WHO recommended. There was a significant relationship between physical activity with the level of health (r = 259), (P le;0.001). Moreover, BMI and health level had an inverse relationship (0.186) (P le;0.001). Conclusion: Based on the results, a significant relationship was found between physical activity and general health status of postmenopausal women. Considering the effect of physical activity on health, it can be concluded that increased physical activity of postmenopausal women in Kerman Province can improve their health and BMI.