توزیع جغرافیایی گروه‌های مختلف کادر درمانی در کشور در سال 95 و برآورد تعداد مورد نیاز در سال 1404

مقدمه و اهداف: کمبود و عدم توازن بین نیروی انسانی موجود و نیازهای حال و آینده نظام سلامت، فرآیند ارائه خدمت را مختل می نماید. مطالعه حاضر با هدف ارائه توصیف روشن از وضعیت تعداد و توزیع نیروهای پزشک عمومی، دندانپزشک عمومی، داروساز، ماما، پرستار و گروه پرستاری، در مناطق مختلف کشور و برآورد تعداد نیروی مورد نیاز در سال 1404، انجام گرفته است.روش کار: مطالعه حاضر مطالعه ای توصیفی تحلیلی می باشد که در سال 1395 انجام شد. جامعه مورد مطالعه 46 دانشگاه علوم پزشکی کشور بود. داده های تعداد و توزیع کادردرمانی شاغل در بخش های دولتی، خصوصی، خیریه و عمومی نیمه دولتی از معاونت های درمان دانشگاه های علوم پزشکی جمع آوری شد. جهت تجمیع داده ها و طراحی داشبوردهای اطلاعاتی از نرم افزارqlikview بهره گرفته شد.یافته ها: شاخص نسبت پرستار، گروه پرستاری، ماما، داروساز، دندانپزشک و پزشک عمومی به ازای 100000 نفر جمعیت در ابتدای سال 1395 به ترتیب برابر با 133، 199، 32، 17، 22 و 53 بوده که برآورد می شود در سال 1404 به 223، 272، 37، 26، 27 و 79 برسد. میزان ضریب تغییرات پراکندگی این نیروها نیز به ترتیب در سال 1395 برابر با 39%، 32%، 43%، 33%، 43% و 44% بوده و برآورد می شود در صورت پیاده سازی نقشه راه درمان ایران، در سال 1404 مقدار این شاخص کاهش یابد.نتیجه گیری: مقادیر بالای شاخص پراکندگی کادردرمانی نسبت به جمعیت در شهرستان های تحت پوشش دانشگاه های علوم پزشکی حاکی از توزیع نامتوازن نیروها می باشد. درصورت پیاده سازی برآوردهای نقشه راه درمان ایران 1404 انتظار داریم شاهد توزیع مناسب تر نیروها باشیم.