روایی خودگزارشی ابتلا به دیابت در ساکنان شهر مشهد

مقدمه و اهداف: محققان و متخصصان حوزه سلامت از یافته های خود گزارشی ابتلا به بیماری های مزمن به طرز چشم گیری استفاده می کنند. این مطالعه با هدف بررسی روایی خود گزارشی ابتلا به دیابت طراحی شده است.روش کار: در این مطالعه مقطعی از یافته های سرشماری سال 1394 در سطح کلان شهر مشهد که یک بررسی مبتنی بر جمعیت در افراد بالای 30 سال بوده (n=307103) برای تعیین نسبت خودگزارشی ابتلا به دیابت استفاده شد. از سامانه پرونده الکترونیک سلامت سینا sinaehr ® با کدهای تشخیصی e10 و e11 تایید شده توسط پزشکان به عنوان مرجع استفاده شد. حساسیت، ویژگی، ارزش های اخباری مثبت ومنفی و نسبت درستنمایی با فاصله اطمینان 95 درصد محاسبه شد.یافته ها: حساسیت خودگزارشی ابتلا به دیابت 24.59 درصد (فاصله اطمینان 95 درصد: 2597.21/23)، ویژگی 98.04درصد (فاصله اطمینان 95 درصد: 9899.09/97)، plr 12.56درصد (فاصله اطمینان 95 درصد: 1311.02/12)، nlr 0.77درصد(فاصله اطمینان 95 درصد: 076.78/0)،ppv 44.77درصد (فاصله اطمینان 95 درصد: 4589.67/43) و npv 95.27درصد(فاصله اطمینان 95 درصد: 9523.31/95)، می باشد. حساسیت خودگزارشی ابتلا به دیابت در مردان، افراد ایرانی، مجرد، سن 60 سال و بیشتر، افراد دارای شاخص توده بدنی (bmi) بین 18.255 و افراد دارای تحصیلات دانشگاهی بالاتر بوده است.نتیجه گیری: اگرچه حساسیت خودگزارشی ابتلا به دیابت در این مطالعه حاضر پایین بوده است، اما ویژگی و ارزش های اخباری مثبت و منفی آن نسبتاً خوب بود.خودگزارشی دیابت در مردان، افراد ایرانی، مجرد، سن 60 سال و بیشتر، افراد دارای bmi بین 18.255 و افراد دارای تحصیلات دانشگاهی بالاتر بوده است. به نظر می رسد در استفاده از داده های خودگزارشی در مطالعه های اپیدمیولوژیک احتیاط بیشتری باید صورت پذیرد.