بررسی وضع نابرابری‌های اقتصادی و اجتماعی در رضایت از زندگی زنان 54-15 سال در ایران

مقدمه و اهداف: رضایت از زندگی یکی از ابعاد و پیامدهای مهم سلامت است که تحت تاثیر عوامل تعیین کننده سلامت قرار دارد. هدف این مطالعه بررسی وضعیت و نابرابری های اقتصادی و اجتماعی در عدم رضایت از زندگی زنان 54-15 سال ایران است.روش کار: این مطالعه به صورت مقطعی در سطح کشور انجام شد. نمونه گیری این مطالعه به صورت خوشه ای چند مرحله ای طبقه بندی شده تصادفی با خوشه های مساوی بود. در مجموع 35305 زن 54-15 سال وارد مطالعه شدند. آنالیز داده ها در دو مرحله بود. مرحله ی نخست بررسی نابرابری های اجتماعی و اقتصادی با استفاده از روش های شاخص تمرکز (concentration index) و منحنی تمرکز (concentration curve) و در مرحله ی دوم برای شناسایی نقش تعیین کننده ها از روش آنالیز چندسطحی (multilevel) استفاده شد.یافته ها: میانگین (±انحراف معیار) نمره ی رضایت از زندگی23/ 4±81/ 12 بود. شاخص تمزکز برای نارضایتی از زندگی 06/ 0 (فاصله اطمینان 95 درصد: 02/ 0,01/ 0) به دست آمد که بیان گر تمرکز نارضایتی در گروه اجتماعی اقتصادی پایین تر است. یافته های آنالیز چند سطحی نشان داد که بین عدم رضایت از زندگی و محل سکونت، گروه های سنی، شغل، تحصیلات، وضع تاهل و طبقه های اجتماعی اقتصادی رابطه ی آماری معنی داری وجود دارد (p≤0.05).نتیجه گیری: نابرابری در عدم رضایت از زندگی در گروه فقیر جامعه متمرکز شده است و این نابرابری در استان های مختلف متفاوت است. متغیرهای اجتماعی اقتصادی از عوامل تاثیرگذار بر نابرابری در رضایت از زندگی در زنان است و باید برای کاهش نابرابری ها باید به این مسائل توجه کرد.