بررسی ارتباط نوبت‌کاری با پرفشاری خون در کارکنان صنعت پتروشیمی ماهشهر: مطالعه طولی

مقدمه و اهداف: نوبت کاری به عنوان یک پدیده ی فراگیر در بخش های مختلف صنعت، یکی از عوامل مهم تنش زا در محیط کار است. با توجه به وجود مطالعه های ضد و نقیض در مورد رابطه ی بین نوبت کاری و پرفشاری خون، این مطالعه به منظور بررسی رابطه بین برنامه نوبت کاری و پرفشاری خون در کارکنان صنعت پتروشیمی ماهشهر انجام شد.روش کار: این مطالعه، یک پژوهش طولی بود که روی 3254 نفر از کارکنان شاغل در شرکت های پتروشیمی ماهشهر طی سال های 89-1386 انجام شد. از نظر برنامه زمان بندی کاری، کارکنان به 2 گروه روزکار و نوبت کار (1872 نفر روزکار و 1382 نفر نوبت کار) دسته بندی شدند. هدف از انجام این پژوهش، بررسی اثر متغیر نوبت کاری بر پرفشاری خون با تعدیل اثر متغیرهای جنس، سن، شاخص توده بدنی و وضعیت سیگار کشیدن بود. داده ها با استفاده از مدل رگرسیون لجستیک با اثرات تصادفی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: از مجموع 3254 نفر (3142 مرد و 112 زن)، 85/37 درصد (860 فرد) مبتلا به پرفشاری خون بودند. برازش مدل اثرات تصادفی با کنترل عوامل مخدوشگر نشان داد که رابطه ی آماری معنی داری بین نوبت کاری و پرفشاری خون وجود ندارد (نسبت شانس= 1.04 و فاصله اطمینان 95 درصد: 0.98-1.10). از طرفی واریانس مربوط به اثرات تصادفی در مدل معنی دار بود.نتیجه گیری: به طور کلی بر اساس یافته های این مطالعه، برنامه زمان بندی نوبت کاری یک عامل خطر معنی دار برای ابتلا به پرفشاری خون نبود.