اقتصاد سیاسی توسعه و مهندسی فرهنگی در ایران پس از انقلاب مشروطه

پارادایم دولت توسعه گرا و مقایسه آن با نوع دولت و سیاست های در پیش گرفته شده از سوی حاکمیت ایران در دوره های مشروطه و پهلوی می تواند به توضیح چرایی وضعیت کلی حاکم بر اقتصاد سیاسی ایران یاری رسانده و تاحدودی تفاوت های معنادار در سطوح توسعه ای مناطق گوناگون ایران و همپوشانی این تفاوت ها با شکاف های هویتی در این دوران را تبیین کند هدف اصلی پژوهش حاضر، ارزیابی نسبت اقتصاد سیاسی توسعه در ایران با سیاست های مهندسی فرهنگی پس از انقلاب مشروطه است؛ در این راستا ماهیت دولت در ایران و کارکرد سیاست های اجتماعی و فرهنگی آن در چارچوب اقتصاد سیاسی و با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی و علت یابی پسارویدادی بررسی شده است. این پژوهش پاسخ به این پرسش که «اقتصاد سیاسی توسعه در ایران و سیاست های مهندسی فرهنگی پس از انقلاب مشروطه چه نسبتی با یکدیگر داشته اند؟» نشان داده است که دولت در ایران چگونه با اتخاذ سیاست های مهندسی فرهنگی و با مشارکت بخشی از جریانات روشنفکری و دانشگاهی، مسیر توسعه ملی را در در عمل به سوی تامین منافع نخبگان حاکم منحرف کرده است.

political economy of development and cultural engineering in iran after the constitutional revolution

the literature on development has a wide range and the term is used to introduce vast and fundamental changes in political, economic and humanareas. this study considers the dimension of political economy of development and its function towards fostering qualitative and structural change in society. in order to achieve development, the necessary underlying principle is to change the terms of the country's political economy. politicaleconomy, which deals with the interaction between the two fields of politics and economy, is the science of investigating the relationship between politicsand production at the level of society, which examines the terms of production and the relationship between the productive forces of society. in fact, political economy concerns examination of how wealth is produced and redistributed, and its transformation also changes other dimensions ofsociety.formal efforts to imitate developed countries in institutional and technical aspects without changing the relations of political economy from monopoliesto competitive capitalism are classified as pseudo development and are different from development. development in iran can also be traced back tothe first half of the 19th century and the country's confrontation with western countries.