بررسی دلایل کاهش میزان مشارکت مردمی در انتخابات 1400 و آینده رفتار انتخاباتی شهروندان؛ برپایه نظریه مشارکت سیاسی میلبراث و نظریه سناریو نویسی شوارتز

هدف اصلی مقاله حاضر بررسی علل کاهش میزان مشارکت مردمی در انتخابات ریاست جمهوری 1400 و آینده رفتار انتخاباتی مردم ایران بر مبنای تئوری مشارکت سیاسی والتر میلبراث و نظریه سناریونویسی پیتر شوارتز است. سوال اصلی نیز عبارت است از اینکه «علل کاهش میزان مشارکت مردم ایران در انتخابات ریاست جمهوری 1400 به نسبت ادوار گذشته چیست و آینده رفتار انتخاباتی شهروندان ایرانی چگونه خواهد بود؟» نتایج حاصل از تحقیق که با روشی توصیفیتحلیلی بدست آمده است نشان می دهد که با توجه به سه مولفه «پایگاه اجتماعی»، «محرک های محیطی» و «ویژگی های شخصیتی»، شهروندان ایرانی در کنار نبود احزاب و سازمان های بسترساز مشارکت سیاسی، و ویژگی های هیجانی ای که بوسیله تبلیغات و رسانه های اپوزیسیون داخلی و خارجی مانع حضور حداکثری آنها شده بود، از مشکلات مهم و تاثیرگذاری چون تورم، شکاف طبقاتی، بیکاری و افزایش مشکلات اقتصادیمعیشتی به شکل معنا داری ناراضی بودند. مجموعه این عوامل هم به ناامیدی شهروندان از بهبود وضع موجود دامن زد و هم اثربخشی انتخابات ریاست جمهوری و چرخش نخبگان در رفع مشکلات را در نگاه آنها کاهش داد. بر مبنای تئوری شوارتز نیز برای آینده رفتار انتخاباتی شهروندان ایرانی چهار سناریو در قالب سه نوع آینده قابل تصور است که عبارتند از: آینده ارجح یا مطلوب: کاهش معنادار مشکلات اقتصادی و معیشتی در آینده و بهبود مشارکت انتخاباتی؛ آینده محتمل: 1شکست تلاش های اقتصادی و اجتماعی دولت و در نتیجه کاهش میزان مشارکت انتخاباتی و افزایش ناامیدی؛ 2 افزایش تنش های منطقه ای و بین المللی، روی آوری به اقتصاد مقاومتی، عدم رفع مشکلات مردمی در کوتاه مدت و در نتیجه عدم رونق مشارکت انتخاباتی مردم در آینده و آینده ممکن: 1تبدیل تدریجی عدم مشارکت انتخاباتی به عادت واره.

Reasons for the Decrease in Public Participation in the 1400 Elections and the Future of Citizens’ Electoral Behavior(Based on Milbrath’s Theory of Political Participation and Schwartz’s Theory of Scenario Writing)

The main purpose of this article is to investigate the reasons for the decrease in popular participation in the 1400 presidential election and the future of the Iranian people’s electoral behavior based on Walter Milbrath’s theory of political participation and Peter Schwartz’s theory of screenwriting. The main question is What are the reasons for the decrease in the participation of the Iranian people in the 1400 presidential elections compared to earlier periods, and what will be the future of the electoral behavior of Iranian citizens? The results of the research, which has been obtained by descriptiveanalytical method, show that according to the three components of social status, environmental stimuli and personality traits, Iranian citizens, in addition to the lack of parties and organizations laying the groundwork for participation. The political and emotional features that had prevented their greatest presence through domestic and foreign opposition propaganda and media were much dissatisfied with important and influential problems such as inflation, class divisions, unemployment, and increasing economic and livelihood problems. The combination of these factors both fueled citizens’ frustration with the current situation and reduced the effectiveness of the presidential election and the rotation of elites in solving problems in their eyes. According to Schwartz’s theory, for the future of the electoral behavior of Iranian citizens, four scenarios can be imagined in the form of three types of future: Possible future: 1. The failure of the government’s economic and social efforts, resulting in reduced electoral participation and increased frustration; 2Increasing regional and international tensions, turning to the resistance economy, not solving the people’s problems in the short term, and as a result, the people’s electoral participation will not prosper in the future and the possible future: 1. The gradual transformation of nonparticipation in elections into a habit.