قدرت نرم، کانون اصلی روایت راهبردی در قدرت دیپلماسی؛ بررسی سه روایت در مورد ایران

گسترش روز‌افزون دسترسی به رسانه‌های دیجیتال، ظرفیت کشورها را در بهره‌گیری از قدرت نرم به عنوان رکنی در سیاست‌خارجی افزایش داده است. در عرصه رسانه‌های دیجیتال، توییتر مورد استقبال طیف وسیعی از سیاستمداران قرار گرفته است. روایت‌سازی تویتتری در برخی موارد ایران را کانون توجه قرار داده است؛ به‌گونه‌ای که اثربخشی آن در دیپلماسی قابل مشاهده است. لذا عکس‌العمل روایت‌ها در توییتر می‌تواند معیاری برای اثربخشی روایت‌های سیاسی و اثر آن بر قدرت نرم باشد. سوال اصلی پژوهش حاضر این است که روایت‌های سیاسی چه گونه در قدرت دیپلماسی اثر دارد و سهم توییتر در باز‌تاب این روایت‌ها چگونه بوده است؟ این مقاله براساس روش تحلیل محتوی کیفی سه روایت برگزیده هیلی نماینده امریکا در سازمان ملل 2017 ، ظریف 2019 و نتانیاهو 2018را با اتکا به نرم افزار مکس کودا 18کد گذاری کرده است. چارچوب نظری نوشتار حاضر روایت استراتژیک بر مبنای دیدگاههای میسکیمون و قدرت نرم جوزف نای است که موید قدرت‌ورزی در زیست‌بوم جدید رسانه و بکارگیری دیپلماسی عمومی دیجیتال برای رساندن روایت استراتژیک به افکار عمومی، قبولاندن درستی روایت به آنها و حتی واداشتن آنان به تبلیغ آن است. نتیجه این بررسی بیانگر آن است که روایتها برمبنای ساختارشکل‌گیری، محیط و نتایج آن در مخاطب‌؛ در توییتر از دنباله روی کافی بجز روایت تیم ب و پاسخ ظریف به نیکی هیلی نداشته است. قدرت رسانه در کنار روایت بستر اقناع مخاطب را برای رسیدن به قدرت نرم فراهم ساخته است.

Soft power is the main focus of strategic narrative in the power of diplomacy(Review of three narratives about Iran)

Today, soft power has become one of the pillars of foreign policy of governments. Increasing access to digital media has increased countries’ capacity to harness soft power. In the field of digital media, Twitter has been welcomed by a wide range of politicians and has found a special place in the political equation; As many as 97% of the UN member states are members of this global network. In the meantime, following the narrations on Twitter or creating them in this environment is a platform that can change the function of the narrations; Therefore, the reaction of narrators on Twitter can be a criterion for the effectiveness of political narratives and its effect on soft power. The main question of the present study is what effect do political narratives have on the power of diplomacy? And how has Twitter contributed to the reflection of these narratives? The method used in this article is content analysis of three selected narratives based on maxqoda software on Twitter. Narrated by Nicki Haley, US Representative to the United Nations in 2017, Iranian Foreign Minister Javad Zarif in 2019, and Benjamin Netanyahu in 2018, then Prime Minister of Israel. It should be noted that the tweets are in English and the pages of Iranian politicians are also in English. The result of this study confirms that these narratives are based on the structure of generalization, environment and its results in the audience; It has had different effects on the soft power of diplomacy.