در آیینه غرب و عبور از مَنِ نامتناهی؛ بررسی چگونگی رویارویی نخستین قانون‌گذاران ایرانی با غیرِ غربی در مذاکرات نخستین مجلس شورای ملی مشروطیت

در مطالعه مناسبت تاریخی هویت ایرانی با غیرِ غربی، انقلاب مشروطیت به‌عنوان اولین مواجهه جدی با این غیر اهمیت می‌یابد. برای بررسی اولین مواجهه‌ی قانون نویسان ایرانی با مدرنیته‌ی غربی از نظریه آینه‌ی لَکان بهره‌گیری و سپس متن مذاکرات اولین مجلس شورای ملی بازخوانی شد. پرسش اساسی مقاله این بود که «مواجهه اولین قانون‌گذاران ایرانی در مناسبت با غیرِ سلطنت مطلقه و غیرِ غربی چگونه در متنِ مذاکرات مجلس اول مشروطیت بازتاب یافته است.» نوشتار بر این فرضیه استوار شد که اولین قانون‌گذاران ایرانی موفق به ترمیز با غیر غربی به‌عنوان ِ غیرِ تاریخی ایرانیان شده‌اند. قانونِ اساسی حاصل از این دوره سرانجام توانست تلفیق مهم و بارزی میانِ شرع و عرف ایجاد کند و قانونِ غربی را در بطن اصول شرعی جای دهد. قانون‌گذاران ایرانی توانستند با آزمون‌وخطا هویت خود را بر حکومت متناهی قانون در مقابلِ حکومت نامتناهی پادشاهی بازتعریف کنند. مجلس اول شورای ملی عمدتاً میل به درون و بازسازی سنت داشت و نشانی از غرب‌زدگی در طرح مباحث اولیه‌ی آن به چشم نمی‌آید. آنان به نسبت آنچه امروز اندیشیده می‌شود احساس تهیدستی کمتری نسبت به غرب داشتند، نفی گذشته‌ی سنتی و اسلامی نیز کمتر موردتوجه آنان بود و منِ مطلوب در شکل بازگشت به یک گذشته‌ی باشکوه موهوم نیز کمتر مطرح می‌شد. این پژوهش به روش روان‌کاوی تاریخی سامان‌یافته است.

In the mirror of the West and passing the Infinite selfInvestigating how Iranian legislators faced Western Other In the negotiations of the first National Assembly of the Constitution

In studying the historical occasion of Iranian identity with Western other, to examine the first encounter of Iranian legislators with Western modernity took advantage of Lacan’s mirror theory and the text of the negotiations was read in the National Assembly. The main question of the article was How the faced of the first Iranian legislators on the occasion of Absolute monarchy other and Western Other is reflected in the text of the negotiations of the first constitutional parliament. The article was based on the hypothesis that the first Iranian legislators succeeded in symbolization between Western Other. The constitution of this period was finally able to create an important combination between sharia and Customary law, and to place Western law at the heart of sharia law. Iranian legislators have been able to redefine their identity on the finite self of law against the infinite self of the monarchy. The first National Assembly was mainly aimed at inside and reconstructing the tradition, and there is no sign of Westernization in the discussion of its initial discussions. This research is organized by the method of historical psychoanalysis.