بازاندیشی رابطه تاریخی تحوّلات سیاسی با تحوّلات اقتصادی در ایران (1397-1270)

مطالعه تاریخ معاصر ایران از ابتدای نهضت تنباکو تا به امروز نشان میدهد که همه تحوّلات بزرگ اقتصادی در کشور، تحوّلات مهم سیاسی را در پی داشتهاند. در این پژوهش، رابطه یکسویه میان اقتصاد و سیاست با روش استقرایی در همه ده مورد تحوّل مهم اقتصادی در این بازه زمانی مورد بررسی قرار میگیرد و برای برقراری ارتباط نظری میان تحوّلات اقتصادی و سیاسی از نظریه محرومیت نسبی استفاده میشود. هماکنون در سال 98، کشور بر اثر تحریمهای یکجانبه امریکا یک بحران اقتصادی بزرگ را تجربه میکند و این بحران اقتصادی، ناگزیر تحوّلات سیاسی را در پی خواهد داشت. هدف از انجام این پژوهش اینست که با مطالعه موارد تاریخی بتوانیم بهترین راه مدیریت تحوّلات سیاسی پیش رو را بیابیم. در پایان، نتیجهگیری میشود که بهترین راه برونرفت از بحرانهای سیاسی استفاده از ابزار دموکراتیک است. همین راه حل بود که کشور را پس از بحران اقتصادی سال 91 نجات داد و پتانسیل ایجاد خشونت را پس از پدیدار شدن محرومیت نسبی در آن سال، با یک رقابت انتخاباتی پرشور که میتوانست نوع نگاه سیاسی کشور را به صورت اساسی تغییر دهد، مهار کرد.

Rethinking the Historical Relationship between Political Transformations and Economic Transformations in Iran (18912018)

Reviewing Iranian contemporary history from the Tobacco Movement up until now reveals that all great economic transformations in the country were followed by important political transformations. This research using inductive method investigates the oneway relationship between economy and politics in all ten major economic transformations occurred in this period of time. For better understanding the relationship between economic and political transformations the theory of relative deprivation is employed. Now in year 2019 the country is suffering from an important economic crisis because of the unilateral US sanctions, and this crisis too will be inevitably followed by a political transformation. The aim of this research is to enable ourselves to manage such a political transformation based on the historical lessons we learned from history. In the end, it is concluded that the best possible outlet will be using democratic means for overcoming the following political crisis. This same solution was employed to overcome a similar crisis happened in year 2012, and the country was saved from violence because a wellparticipated presidential election took place in the year after and the public believed that a huge political change was possible.