بررسی رویکردهای سیاسی و رقابت جویانه ایران و عربستان و سازوکارهای مهار دشمنی ها

ایران و عربستان، دو کشور همسایه در خلیج فارس و دو قدرت مهم رقیب و اثرگذار در منطقه غرب آسیا هستند و نمی‌توانند یکدیگر را نادیده بگیرند. سیاست و راهبرد این دو کشور در بسیاری از دوره‌های تاریخی علیه یکدیگر بوده و فضای مقابله با هم و دشمنی» بر روش‌های تعامل سازنده در روابط ین دو کشور غلبه داشته است. در دهه‌های اخیر» این دو قدرت نتوانسته‌اند اقداماتی ریشه‌ای و اساسی برای ایجاد روابط عادی و پایدار بین خودشان انجام دهند. هم‌اکنون نیز میزان تقابل و فضای تبلیغات منفی در هر دو کشور به‌حدی است که احتمال درگیری و حتی برخورد نظامی محدود نیز خارج از تصور تحلیل‌گران نیست. هدف از انجام این پژوهش» بررسی رویکردها و مسائل سیاسی و اختلافات مهم در روابط بین جمهوری اسلامی ایران و پادشاهی سعودی؛ ارزیابی منافع مشترک» و همچنین ارائه سازوکارها و شیوه‌هایی برای مصالحه سیاسی و بهبود مناسبات بین دو کشور است. فرضیة پژوهش عبارت از این است که شکل‌گیری اختلافات دو کشور, ریشه در «مسائل سیاسی» فیمابین و نیز «سیاست‌های آمریکا» در منطقه دارد و حل‌وفصل آن‌ها و بهبود مناسبات» تابعی از رفع مسائل سیاسی و چگونگی رابطه دو کشور با آمریکا است. با توجه به مشاهده مشارکتی و تجربة حضور در ساختار تصمیم‌گیری» روش انجام این پژوهش» توصیفی-تبیینی و تحلیلی است و گردآوری داده‌ها با روش جست‌وجوی کتابخانه‌ای و اینترنتی و مطالعه اسناد و متون انجام شده است. در نتیجه‌گیری پژوهش» زمینه‌ها و راهکارهای عبور از موانعم سیاسی و چگونگی مهار درگیری‌ها و برقراری روابط دوجانبه» بررسی شده است. یافته‌های این پژوهش مشخص می‌کنند که راهکار بهبود مناسبات بین دو کشورء تکیه بر «اشتراکات و منافع مشترک» به‌جای اصرار بر اختلافات, پیگیری «نظام امنیت توافقی) یا دسته‌جمعی در خلیج فارس, و «برقراری روابط سیاسی» بین دو کشور از طریق «مذاکره جامع و فراگیر» است.