دوستی در روابط بین الملل و نگاهی بومی به آن: درس هایی از سعدی
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
مشیرزاده حمیرا ,علی کرمی فریبا
|
|
منبع
|
پژوهشنامه علوم سياسي - 1397 - دوره : 13 - شماره : 2 - صفحه:117 -156
|
|
چکیده
|
دوستی از مفاهیمی است که با نقد جریان مسلط در عرصه روابط بینالملل، تقویت رویکردهای هنجاری و نیز نگاه جامعه انگارانه به روابط میان دولت ها مطرح شده و میتواند با ظهور آنچه در سالهای اخیر «چرخش احساسی» در علوم اجتماعی نام گرفته مورد توجه بیشتری قرار گیرد. در عین حال، همچون سایر مفاهیمی که در روابط بین الملل مطرحند، عمده مباحث پیرامون آن ریشه در اندیشه و تاریخ غرب دارد. در تلاش برای طرح نگرش های غیرغربی که میتوانند همگام با کثرت گرایی موجود در رشته، الهام بخش مفهوم پردازی ها و نظریه پردازی های روابط بین الملل باشند، این مقاله با بررسی تفسیری تحلیلی آثار شیخ مصلح الدین سعدی نشان میدهد که هرچند سعدی اندیشه های خود را بیشتر برای عرصه خصوصی افراد و یا روابط دولت با مردم مطرح ساخته اما با تعمق در آثار او و با توجه به طیف وسیع مضامین دوستی مورد توجه وی، میتوان مولفه هایی برای دوستی در سطح بین الملل نیز استخراج کرد که طیفی وسیع را از نگرش ابزاری یا حداقل حزم اندیشانه و واقع گرایانه به دوستی تا تساهل و مدارا در اخلاق جهانی و حتی بخشش یکجانبه برای غلبه بر خشونت و دشمنی را در بر میگیرد و در ابعادی با مفهوم بندی های جاری در مورد دوستی در روابط بین الملل همپوشانی هایی نیز دارد.
|
|
کلیدواژه
|
روابط بینالملل، دوستی، اندیشه سیاسی، سعدی
|
|
آدرس
|
دانشگاه تهران, ایران, دانشگاه تهران, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
fariba_alikarami@yahoo.com
|
|
|
|
|
|
|