پتانسیل‌یابی آب زیرزمینی با استفاده از روش ترکیبی تحلیل سلسله مراتبی و منطق فازی (مطالعه موردی: دشت ورامین)

با افزایش جمعیت و نیازهای آبی موجود، ضرورت و اهمیت منابع آب زیرزمینی به عنوان یکی از مهم‌ترین منابع تامین کننده آب شیرین، بیش از پیش آشکار می‎شود. در این پژوهش، به منظور شناسایی مناطق دارای پتانسیل آب زیرزمینی دشت ورامین از معیارهای تراکم آبراهه ای، فاصله از آبراهه، شیب، طبقات ارتفاعی، ضخامت آبخوان، تراز آب زیرزمینی، مقدار بارندگی، شاخص رطوبت توپوگرافی و میزان نفوذپذیری استفاده شده است. نقشه‌ معیارهای مذکور تهیه و به کمک روش تحلیل سلسله مراتبی، معیارها مربوطه مورد وزن دهی قرار گرفتند و با تعیین نرخ تاثیرگذاری برای هر کلاس و استفاده از روش منطق فازی، نقشه پیش‌بینی پتانسیل آب زیرزمینی به دو روش تحلیل سلسله مراتبی و تحلیل سلسله مراتبی فازی به روش روی هم گذاری تهیه شدند و دقت هر روش به کمک چاه هایی با آبدهی بالا مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که با توجه به پیچیدگی های هیدروژیولوژیکی موجود در منطقه دقت روش تحلیل سلسله مراتبی فازی 61 درصد و روش تحلیل سلسله مراتبی 54 درصد بوده است. همچنین مناطقی با پتانسیل بالا بیشتر در نیمه شمالی دشت که پوشیده از رسوبات درشت‌دانه دوران کواترنر هستند قرار گرفته‌اند. نتایج نشان داد که به‌کارگیری روش تحلیل سلسله مراتبی فازی، ضمن صرفه‌جویی در زمان و هزینه، قابلیت مناسبی در پیش‌بینی پتانسیل آب زیرزمینی داراست