ارزیابی روش های تعیین اولویت زمانی احداث سدهای تاخیری در حوزه آبخیز تجریش

تعیین اولویت بندی زمانی احداث سدهای تاخیری، برای انتخاب روش بهینه زمان بندی اجرای این سازه ها اهمیت دارد. مهار سیلاب حوزه آبخیز تجریش به علت مشرف بودن به شهر پر جمعیت تهران، از اهمیت ویژه ای برخوردار بوده و ضروری است برای بررسی اثر الویت بندی زمانی سازه های مهار سیلاب، شاخص های الویت بندی زمانی آن ها ارزیابی گردد. به این منظور سیلاب این حوزه آبخیز با استفاده از نرم افزارhec-hms، شبیه سازی شده و براساس داده های بارش و سیلاب ثبت شده، واسنجی آن انجام گردیده است. در این پژوهش براساس توصیه استاندارد آب ایران، از سیلاب با دوره بازگشت 200 ساله جهت بهینه سازی ابعاد خروجی های سدهای تاخیری استفاده شده است. شاخص های مساحت، بده اوج، بده ویژه، درصد کاهش بده اوج سیلاب حوزه در اثر حذف رواناب یک زیرحوزه (fi)، کاهش بده اوج ویژه سیلاب حوزه در اثر حذف رواناب یک زیرحوزه (fi)، درصد کاهش بده اوج سیلاب حوزه در اثر عملکرد سد تاخیری در یک زیر حوزه (fm)، کاهش بده اوج ویژه سیلاب حوزه در اثر عملکرد سدهای تاخیری در یک زیر حوزه ( )، هزینه یک واحد کاهش بده اوج سیلاب ( ) و هزینه کل اجرا، برای تعیین اولویت بندی زمانی احداث سدهای تاخیری استفاده شده که از بین آنها ، fm و شاخص های جدید تعریف شده در این پژوهش هستند. با استفاده از هر یک از این شاخص ها، اولویت بندی زمانی احداث سد های تاخیری تعیین شده و برای تعیین ارجحیت هر یک از این شاخص ها، از شاخص هزینه یک واحد کاهش بده اوج سیلاب به عنوان شاخص اصلی استفاده گردید. نتایج نشان داد که شاخص با دارا بودن حداقل مجموع قدرمطلق اختلاف الویت های این شاخص با الویت های شاخص اصلی ( )، بهترین شاخص و شاخص هزینه با بالاترین مقدار مجموع اختلاف یاد شده(pimc) نامناسب ترین شاخص است. مقدار pimc برای دو شاخص یاد شده به ترتیب 6 و 80 می باشد.