برآورد رسوب حوزه های آبخیز شمال استان خراسان با استفاده از مدل رگرسیون فازی

امروزه فرسایش خاک یکی از معضلات مهم در مدیریت پایدار آب و خاک در بسیاری از کشورها به حساب می آید. بنابراین برآورد فرسایش و بار رسوبی حوزه از ضروریات مدیریت پایدار می-باشند. در این راستا ساخت و بکارگیری روشی نوین در برآورد رسوب بر پایه درک صحیح از متغیرهای موثر بر تولید و انتقال رسوب در مقیاس حوزه لازم بنظر می رسد. در سیستم های طبیعی مانند رسوب عموما مشاهدات نادقیق و یا روابط بین آنها مبهم می-باشند. لذا استفاده از روشی منطبق با دنیای واقعی مورد نیاز است. از اینرو، در این تحقیق از روش رگرسیون مبتنی بر نظریه مجموعه-های فازی به منظور برآورد رسوب 29 زیر حوزه آبخیز در شمال استان خراسان استفاده شده است. برای این منظور در ابتدا خصوصیات مختلف ژیومورفولوژیکی، اقلیمی، هیدرولوژیکی، کاربری اراضی و زمین شناسی هر یک از زیرحوزه ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و موثرترین متغیرها در برآورد رسوب حوزه توسط مدلهای رگرسیونی چند متغیره، در حالتهای مختلف بدست آمد. در ادامه مدل های رگرسیون خطی فازی با ضرایب و خروجی مشاهده شده فازی برپایه متغیرهای مستقل موثر ساخته شدند. نتایج حاصله بیانگر افزایش دقت مدل در برآورد بار رسوب در طی ماه-های پرباران نسبت به کل سال، بدلیل تمرکز بارش در این بازه زمانی از سال، بود. به طوریکه راندمان مدل در برآورد متوسط بار رسوبی در شرایط کل سال نسبت به ماه های پرباران در 3 حالت 29 زیرحوزه، 17 زیرحوزه بزرگ و 12 زیرحوزه کوچک به ترتیب از 85/0 تا 88/ ، از 77/0 تا 87/0 و از 82/0 تا 91/ ، تغییر یافت.