ارزش‌گذاری حفاظتی حوزه‌های آبخیز با استفاده از روش ارزش‌گذاری مشروط (مطالعه موردی: تالاب گمیشان)

یکی از اهداف اجرای عملیات آبخیزداری حفظ و احیا ارزش‌های رفاهی ساکنان حوزه آبخیز می‌باشد. تالاب‌ها نیز به عنوان بخشی از حوزه‌های آبخیز همواره از اهمیت خاصی از نظر بوم‌شناسی، زیست محیطی و ارزشهای تفرجگاهی برخوردار می‌باشند. ارزش حفاظتی تالاب یکی از مهمترین ارزشهایی است که شامل منافع حاصل از حفاظت کارکردهای غیرمصرفی این زیست‌بوم می‌باشد. بدین‌ترتیب با شناخت میزان علاقمندی و تمایل افراد به پرداخت برای حفظ حوزه می‌توان نقش مشارکت مردمی در حفظ و بهره‌وری از تفرجگاه‌های حوزه‌های آبخیز را شناسایی نمود. این بررسی به تعیین ارزش حفاظتی تالاب گمیشان در استان گلستان با استفاده از روش ارزش‌گذاری مشروط و پرسشنامه گزینش دوگانه دوبعدی می‌پردازد. بدین منظور پس از بررسی اجمالی منطقه اقدام به تهیه و توزیع پرسشنامه‌ در بین بازدیدکنندگان در سال 1388 از این تالاب گردید. نتایج این پژوهش حاکی از آن است که متوسط تمایل به پرداخت افراد برای حفاظت از تالاب 72850 ریال و ارزش حفاظتی برای هر خانوار (4/5 نفری) 393390 ریال در هر سال می‌باشد. همچنین ارزش حفاظتی این تالاب در استان گلستان حدود 28 میلیارد ریال برآورد ‌گردید. با توجه به نتایج پژوهش و ارزش قابل توجه حفاظتی این تالاب پیشنهاد می شود سیاست گزاران با تدوین بودجه لازم به افزایش کیفی قابلیت های این زیست‌بوم کمک نمایند.