مقایسه مدل‌های مفهومی LNRFوWLC درپهنه‌بندی خطر زمین‌لغزش

شناسایی نواحی مستعد لغزش و پهنه‌بندی خطرآن, اولین گام در ارزیابی خطرات محیطی به شمار می‌رود. عوامل زیادی در وقوع زمین لغزش‌ها دخالت دارند که ارزشیابی آنها، استفاده از ابزارهای تحلیلی قوی را ضروری می‌سازد. هدف از انجام این تحقیق, بررسی و ارزیابی تاثیر هریک از عوامل موثر در پدیده زمین لغزش و انتخاب مدل مناسب پهنه‌بندی خطر زمین‌لغزش در حوزه آبخیز اخلمد شهرستان چناران می‌باشد. شرایط خاص زمین‌شناسی، ژیومورفولوژی, اقلیم و کاربری اراضی، این حوزه را از مناطق مستعد زمین‌لغزش به شمار آورده است. جهت کمی‌نمودن هریک از عوامل موثر و انتخاب بهترین روش, از مدل مفهومی lnrf و wlc و سیستم اطلاعات جغرافیایی استفاده شد. پس از بازدید‌های میدانی و بررسی عکس‌های هوایی, کلیه واحد‌های منطبق شده با نقشه زمین‌لغزش براساس مدل‌های مفهومی lnrf و wlc وزن‌دهی و نقشه‌های وزنی تهیه گردید. نتایج نشان داد با استفاده از روش lnrf،50 درصد حوزه آبخیز و با‌ wlc ، ?? درصد منطقه دارای خطر زمین‌لغزش زیاد می‌باشند. درهردو مدل، بیشترین میزان زمین لغزش‌ها در طبقات شیب بیش از ?? درصد با جهت جغرافیایی شمال شرقی رخ داده است. ساختار زمین‌شناسی، ژیومورفولوژی, گسل و اقلیم به عنوان عوامل طبیعی و تغییر کاربری اراضی و فعالیت‌های انسانی به عنوان عوامل غیرطبیعی تاثیرگذار در زمین لغزش منطقه معرفی شدند. روش فازی نه تنها باعث افزایش دقت در شناسایی مناطق دارای پتانسیل خطر زمین‌لغزش خواهد شد بلکه به دلیل انتخاب توابع عضویت مناسب برای هر یک از عوامل، از اهمیت زیادی برخوردار می‌باشد. از این‌رو روش مناسب‌تری برای پهنه‌بندی خطر زمین‌لغزش محسوب می شود.