عامل های موثر بر ته نشست رسوب در محیط های متخلخل

سدهای پاره سنگی به علت طبیعت نفوذپذیر و توجیه اقتصادی به سبب تامین مصالح مورد نیاز در محل، از جمله سازه هایی هستند که برای تسکین و مهار سیلاب در حوضه های آبریز مورد توجه زیادی قرار گرفته اند. برای طراحی صحیح اینگونه سدها علاوه بر شناخت هیدرولیک جریان عبوری، شناخت هیدرولیک رسوب و مسایل مربوط به آن ضروری است. در این پژوهش، به منظور شناسایی عوامل موثر در ته نشست رسوب در سد پاره سنگی و ارایه رابطه ای برای تخمین میزان ته-نشست، آزمایشاتی بر روی مدل آزمایشگاهی انجام شد. این آزمایشات در فلومی شیب پذیر با در نظر گرفتن3 شیب و تزریق 3 نوع رسوب با قطرهای متفاوت و بهره گیری از 2 نوع محیط متخلخل ریز دانه و درشت دانه سد پاره-سنگی انجام شد. علاوه بر این، تغییر نرخ تزریق رسوب نیز با استفاده از 3 نرخ مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد میزان ته نشست رسوب، با عامل های عدد رینولدز محیط متخلخل، شیب بالا دست مسیر، نسبت اندازه ذرات و گرادیان هیدرولیکی محیط متخلخل نسبت معکوس دارد. همچنین افزایش نرخ تزریق رسوب، باعث افزایش ضریب ته نشست شده تا جایی که این ضریب به میزان ثابتی خواهد رسید. در ضمن رابطه ارایه شده با (r2=73% ) قادر خواهد بود، ضریب ته نشست را با بهره گیری از روابط نظری، بر آورد نماید.