بررسی صحرایی و ارایه رابطه جدید برای تعیین شیب حد در بالادست بندهای اصلاحی

بندهای اصلاحی سازه‌های کوچکی هستند که به منظور کاهش شیب آبراهه، کاهش سرعت جریان و مهار فرسایش در آبراهه‌ها ساخته می‌شوند. شیب حد نقش عمده‌ای در تعیین فاصله بندهای اصلاحی دارد. یافتن رابطه‌ای ساده برای تعیین شیب حد، در انتخاب فاصله مناسب برای احداث بندهای اصلاحی، موثر خواهد بود. در این بررسی حوزه‌های گوش و بهره در بالادست سد کارده، کرتیان در بالادست سد طرق، کامه در بالادست سد شهید یعقوبی و دشت در بالادست سد گلستان به منظور بررسی شیب شکل گرفته در بالادست بندهای اصلاحی اجرا شده، انتخاب گردید. در حوزه‌های مورد مطالعه عملکرد بندهای اصلاحی اجرا شده از نظر پایداری، رسوبگذاری و تثبیت شیب مورد بررسی قرار گرفت. در این راستا با استفاده از نیمرخ طولی برداشت شده، شیب حد، محل احداث، فاصله و ارتفاع سازه‌هایی که عملکردی موفق در رابطه با اهداف طرح داشتند مشخص شد. مشخصات مصالح بستر نیز با نمونه‌برداری مصالح و تحلیل منحنی دانه‌بندی مصالح تعیین شد. با استفاده از اطلاعات اندازه‌گیری شده در رابطه با شیب حد، روابطی بر اساس شیب اولیه آبراهه و مشخصات مصالح بستر برای محاسبه شیب حد استخراج شد. با مقایسه روابط ارایه شده توسط سایر پژوهشگران و روابط حاصل از طرح حاضر برای فاصله و ارتفاع بندها، رابطه‌ای که فقط بر اساس شیب آبراهه ارایه شده، به دلیل اینکه نیاز به نمونه‌برداری از مصالح بستر ندارد و همینطور اینکه از دقت خوبی نیز برخوردار می‌باشد، بعنوان رابطه مناسب معرفی گردیده است