بررسی اثرات پخش سیلاب بر برخی خصوصیات کمی پوشش گیاهی (مطالعه موردی: حوزه موگردی بافق در استان یزد)

یکی از روش های موثر جهت استفاده از جریان موقتی و فصلی روانابها به کارگیری سیستم پخش سیلاب می باشد که با اهداف مختلفی چون تغذیه سفره های آب زیر زمینی ، اصلاح خاک، جلوگیری از فرسایش خاک وافزایش پوشش گیاهی انجام می شود. به منظور ارزیابی اثرات پخش سیلاب در تغییرات کمی پوشش گیاهی، آبخوان موگردی شهرستان بافق انتخاب گردید و 3 عرصه به عنوان منطقه پخش سیلاب و 2 عرصه بعنوان شاهد (عدم پخش سیلاب) در نظر گرفته شد. نمونه‌ برداریها در داخل 5 قطعه مذکور صورت پذیرفت. بدین منظور 2 ترانسکت 150 متری در هر قطعه و بر روی هر ترانسکت 5 پلات 2 متر مربعی با توجه به پراکنش پوشش گیاهی مستقر گردید. درصد تاج پوشش گیاهی و تراکم در داخل پلاتها ثبت شد. همچنین رشد سال جاری گیاهان به عنوان تولید گیاهی اندازه گیری شد. سپس تجزیه آماری با استفاده از آزمون t مستقل انجام شد. نتایج به دست آمده مبین وجود تفاوت معنی‌دار بین درصد پوشش و تراکم آن در سطح 5 درصد و همچنین تولید در سطح 1 درصد می باشد و همچنین افزایش تعداد گونه های گیاهی با خوشخوراکی کلاس یک و دو در عرصه پخش سیلاب نسبت به عرصه شاهد را نشان می دهد.