برآورد فرسایش خاک با استفاده از مدل rusle و تعیین خسارت مستقیم و غیرمستقیم در حوزه آبخیز کن

اولویت بندی مناطق مختلف حوزه های آبخیز براساس میزان فرسایش و رسوب دهی با رویکرد اثرات اقتصادی آن می‌تواند منجر به تولید اطلاعات با ارزشی برای عملی کردن طرح‌های حفاظت خاک باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی و اولویت بندی زیرحوزه‌های آبخیز، حوزه آبخیز کن بر مبنای وضعیت فرسایش با رویکرد خسارات اقتصادی ناشی از فرسایش و رسوب است. بدین منظور از مدل rusle برای محاسبه میزان فرسایش و رسوب در حوزه آبخیز کن واقع در استان تهران استفاده شد. متوسط میزان فرسایش و رسوب حوضه کن به ترتیب برابر با نه تن در هکتار و 2/ 3 تن در هکتار بود، که میزان خسارت حاصل از فرسایش مستقیم و غیرمستقیم در طی یک سال به ترتیب 220 و 184/56 میلیارد تومان برآورد شد. مجموعاً در یک دوره زمانی پنج ساله برابر 1032 میلیارد تومان محاسبه شده است. هم چنین نتایج نشان داد که بیش ترین و کم‌ترین هزینه فرسایش خاک به ترتیب در زیرحوضه c121 و c2 با مقادیر 79/23 میلیارد و 0/50 میلیارد تومان در سال است. با توجه به این‌که خسارات ناشی از عدم اجرای به موقع عملیات آبخیزداری، به صورت تصاعدی و به‌طور معنی‌داری افزایش خواهد یافت بنابراین اولویت‌بندی واحدهای کاری برای انجام عملیات آبخیزداری می‌تواند نقش به‌سزایی در کاهش میزان خسارات در حوزه‌های آبخیز داشته باشد.

Estimation of Soil Erosion Using RUSLE Model and Determination of Direct and Indirect Damages in Kan Watershed

Prioritization of different regions at watersheds based on the erosion rate and sediment yield with approach of its economic effects can lead to the production of valuable information for projects of soil conservatism. The present study aim was subwatersheds prioritization of Kan watershed based on erosion condition with the approach of economic losses from erosion and sediment. Therefore, the RUSLE model used to calculate amount of erosion and sediment of the Kan watershed at Tehran province. The average amount of erosion and sediment was 9 t ha1 and 3.2 t ha1, respectively, that the damage rate from direct and indirect cost estimated 220 1840.56 billion Rials, respectively. This rate calculated with amount of 10320 billion Rials for time period of 5 year. Also the results showed that the maximum and minimum costs of soil erosion is in the C121 and C2 subwatersheds with rates of 79.23 and 0.50 billion Rials per year, respectively. Given that the damages caused by the nonperformance of operation of watershed management will exponentially and significantly increase, therefore, the prioritization reason of work units for operation of watershed management can play the important role at reducing the damages amount at watersheds.