ارزیابی عملکرد هیدرولیکی و خسارت محتمل وضع موجود شبکه دفع آب‌های سطحی منطقه 2 تهران با استفاده از مدل هیدرولوژیکی swmm

تحلیل آب گرفتگی معابر شهری به کمک مدل سازی و ارزیابی خسارات ناشی از آب گرفتگی، گامی موثر در جهت کاهش خسارات ناشی از اجرای نادرست شبکه دفع آب های سطحی است. در مقاله حاضر با به کارگیری مدل swmm و با دوره های برگشت 2، 5، 10، 20و 50 ساله با دو روش مدل موج دینامیک و روش استدلالی به ارزیابی کارایی شبکه زهکشی سطحی بخشی از منطقه 2 شهر تهران و میزان خسارت حاصل از رواناب پرداخته شده است. نتایج نشان می دهد که برای دوره های برگشت 5 سال به بالا در مجاری سیلاب رو و گره های شبکه زهکشی پرشدگی و سیلاب وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد که مقادیر دبی سیلاب از روش استدلالی بسیار بیشتر از روش موج دینامیک می باشد و این اختلاف ناشی از ساختار دو روش می باشد. همچنین ارزیابی خسارت نشان داد که میزان خسارت وارده به ساختمان ها در منطقه مورد مطالعه به مساحت 230 هکتار برای دوره های بازگشت 5، 10، 20 و 50 به ترتیب 70، 90، 110 و 140 می باشد و با روش موج دینامیک 140، 120، 100 و 160 می باشد. لذا با توجه به خسارت وارده می توان نتیجه گرفت که شبکه موجود در جمع آوری رواناب حاصل از بارش ها کارایی لازم را ندارد.

Analyzing of Hydraulic Performance and Possible Damage to Existing Storm Sewer Networks Tehran Region 2 Using SWMM Model

Storm sewer networks are important components of urban planning and civil engineering, and anynegligence in their proper design can be a problem for human societies. Analyzing urban flooding bymodeling and analyzing flood damage is an effective step to optimally manage urban transportation andreduce the damage caused by demolition of facilities. In this paper, using the SWMM model with 2, 5, 10, 20 and 50 year return periods with dynamic wave model and rational methods, the existing potential for evaluating the efficiency of surface drainage network for partial of District 2 of Tehran was investigated. After evaluating the existing storm sewer network of the mentioned area the amount of runoff damage was estimated by statistical method. The results of the modeling show that there are flooding and surcharging in the link and node of drainage network for return periods of 5 years or more. This indicates the inefficiency of the existing network in collecting runoff from rainfall. The results also showed that the values of flood discharge obtained from the rational method are much higher than the dynamic wave routing method and this difference is due to the structure of the two methods. The results of the calibration process also show that the model has an acceptable capability to simulate the overall shape of the hydrograph and flood peak discharge. Also, with respect to the calibration results and the RMSE value, the dynamic wave routing method is closer to the observed results, so it is more accurate. Damage assessment also showed that damages to buildings in the study area for return periods of 5, 10, 20 and 50 were 7, 9, 11 and 14 million, respectively, using dynamic wave routing and 10, 12 , 14 and 16 million by rational method.