ارزیابی تغییرات تراز سفره آب زیرزمینی دشت جعفریه با استفاده از نرم افزار gms و کد modflow

دشت جعفریه بخشی از حوزه آبخیز دریاچه نمک می‌باشد که به علت خشکسالی‌ها و استفاده بیش از حد از منابع آب زیرزمینی آن، دچار بحران شده است، لذا مطالعه آب‌های زیرزمینی که به عنوان اصلی‌ترین منبع آب در کل دشت محسوب می‌شود، ضروری به نظر می‌رسد. هدف از این مطالعه, مدل‌سازی آبخوان دشت جعفریه با کد modflow در قالب نرم‌افزار gms به عنوان مدلی کارآمد در مباحث آب زیرزمینی می‌باشد. مدل کمی آبخوان دشت جعفریه با استفاده از آمار سطح ایستابی چاه‌های پیزومتری موجود در محدوده مورد مطالعه، در طی دو دوره آماری ده ساله ( 1371-1381 و 1391-1381) شبیه‌سازی گردید و در دو حالت ماندگار و غیرماندگار واسنجی مدل صورت گرفت. در نهایت صحت‌سنجی مدل با داده‌های مشاهداتی بررسی گردید. نتایج نشان داد که مدل نسبت به تغییرات تغذیه آب زیرزمینی بیشترین حساسیت را نشان می‌دهد و متوسط افت آبخوان در سال‌های 1371 تا 1380 از 05 /0 به 5 /1- متر رسیده است. به طوری که بیش‌ترین افت منطقه در مناطق شرقی محدوده مورد مطالعه می‌باشد. همچنین متوسط افت آبخوان در سال‌های 1391-1381، از -0/26به 2 /7 -متر رسیده است که نشان‌دهنده این است در این دوره آبخوان با شدت بیشتری افت پیدا کرده است و بیش‌ترین افت آن در مناطق شمال غربی و جنوب شرقی منطقه می‌باشد.

Evaluation of Changes in Groundwater Level of Jafaria Plain Using GMS Softwareand MODFLOW Code

Jafarieh plain is part of Salt Lake watershed that is experiencing a crisis due to drought and excessive use of groundwater resources, so it is necessary to study groundwater, which is the main source of water in the whole plain. This study aimed to model the MODFLOW code of Jafarieh plain aquifer in GMS software as an efficient model in groundwater issues. The quantitative model of the Jafarieh aquifer was simulated over two tenyear statistical periods (19922002 and 20022012) using the water level statistics of the piezometric wells in the study area, and model calibration was performed in both steady and nonsteady states. Finally, the model was validated with observational data. The results showed that the model is most sensitive to changes in groundwater recharge, and the average aquifer loss in the years 1992 to 2002 was from 0.05 to 1.5 m. So, the highest decline occurs in the eastern part of the study area. Also, the average aquifer loss in the period 20022012 has decreased from 0.26 to 7.2 m, indicating that the aquifer has declined more strongly during this period, with the highest decline in the northwest and southeast regions. Its consequence is the annual decline of 0.73 meters seen in these two10year periods in the region.