اثر تغییرات مقیاس مکانی بر روند ارزیابی استراتژیک محیط زیست و تحلیل‌های هیدرولوژیکی حوزه‌ی آبخیز خلیج‌فارس و دریای عمّان

یکی از مهم‌ترین ابزارهایی که امروزه می‌توان بر مبنای آن ملاحظه‌های محیط زیستی را در نظام برنامه‌ریزی نهادینه کرد، ارزیابی استراتژیک محیط زیستی( sea) است. در همین رابطه اثر انتخاب پرش‌های مقیاسی بر روند ارزیابی استراتژیک محیط زیست اهمیّت زیادی دارد. لذا در این تحقیق، با استفاده از انتخاب سه مقیاس مکانی 250000 :1 و تصاویر ماهواره‌ای aster و srtm در حوزه‌ی آبخیز درجه‌ی یک خلیج فارس و دریای عمّان، اقدام به بررسی وجود تطابق خروجی‌های sea با سیاست‌های کلان همراه با افزایش گستره‌ی مقیاسی در بُعد مکانی به آزمون کشیده شده است. در این راستا ابتدا با ورود داده‌های خام مدل رقومی ارتفاع در الحاقیه‌ی arc swat در نرم‌افزار arc map و پردازش آنها، محاسبات مربوط به hru انجام شده و سپس اقدام به معرفی داده‌های اقلیمی 11 ساله به مدل ارزیابی آب و خاک و اجرای مدل در مقیاس‌های مکانی مختلف شده است. نتایج نشان دادند که تغییر اندازه مدل رقومی ارتفاع، تاثیر معناداری در حوزه‌ی آبخیز خلیج فارس و دریای عمّان دارند.

The Effect of Spatial Scale Changes on the Process of Strategic Environmental Assessment and Hydrologic Analysis Persian Gulf and Omman Sea Watershed

Today SEA is one of the most important tools on which environmental considerations can be institutionalized in the planning system. In this regard, it is important to select the effect of scale jumps on the process of SEA. Therefore, in this study, with using the favor of spatial scale 1:250000 and satellite imagery ASTER and SRTM in the first order Persian Gulf and Omman sea watershed an attempt has been made to test whether SEA outputs are aligned with macro policies and to increase the scale in the spatial dimension. In this regard, first by inputting raw data of digital elevation model in Arc SWAT extension in Arc map software and processing their related calculations HRUs and then, introduce the 11 year climatic data to the SWAT model and implement (RUN) SWAT model at different spatial scales. The results showed that resizing the digital elevation model had a significant effect in the first order Persian Gulf and Omman sea watershed.