بررسی تاثیر شکرگزاری بر استرس شغلی و فرسودگی شغلی تکنسین های اورژانس پیش بیمارستانی

زمینه و هدف: نیروی انسانی ماهر و کارآمد از عوامل مهم در بهره‌وری سازمان‌ها است، لذا حفظ و ارتقاء سلامت جسمی و روانی کارکنان از مهم‌ترین اولویت‌ها در بهبود رفتارهای حرفه‌ای می‌باشد. تکنسین‌های اورژانس پیش بیمارستانی به دلیل الزام برای حضور فوری در موقعیت‌های اضطراری همواره با تنش‌های فیزیکی و روانی بالایی مواجه هستند که از جمله عوامل بوجود آورنده استرس شغلی در این قشر محسوب می‌شود.. با توجه به بدیهی بودن تجربه سطوح بالای استرس شغلی در تکنسین‌های فوریت‌های پزشکی و پیامدهای سوء ناشی از آن همچون فرسودگی شغلی که ناشی از ماهیت پر استرس این حرفه می‌باشد، پرداختن به موضوع سلامت روان این قشر از اهمیت بالایی برخوردار است. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین تاثیر برنامه شکرگزاری بر استرس و فرسودگی شغلی تکنسین‌های اورژانس پیش بیمارستانی انجام گرفت. روش بررسی: برای انجام این مطالعه کار آزمایی در عرصه تصادفی دو گروهی و سه مرحله‌ای با طرح پیش آزمون پس آزمون (بلافاصله بعد از مداخله) و پیگیری (یک ماه پس از مداخله) ، 80 نفر از تکنسین‌های اورژانس پیش بیمارستانی قطب جنوب استان اصفهان به طور تصادفی انتخاب شدند. پس از توضیح مطالعه و اخذ رضایت کتبی آگاهانه از آنها برای شرکت در مطالعه، با تخصیص تصادفی و رعایت معیارهای ورود در گروه‌های مداخله و کنترل قرار داده شدند. مداخله به صورت 6 جلسه برنامه شکرگزاری حضوری و در ادامه بصورت چهار هفته ارتباط تلگرامی اجرا شد. شرکت کنندگان در مطالعه فرم اطلاعات فردی را پاسخ دادند و پرسشنامه‌های استاندارد استرس شغلی و فرسودگی شغلی ماسلاچ را در سه مرحله قبل، بلافاصله بعد و یکماه بعد از ارائه برنامه شکرگزاری تکمیل کردند. داده‌ها با استفاده از نرم افزار spss نسخه 18 و با کاربرد آزمون‌های تی و تحلیل واریانس تحلیل شد.یافته‌ها: نتایج آزمون تحلیل واریانس یک طرفه نشان داد میانگین نمره ابعاد استرس و فرسودگی شغلی قبل، بلافاصله و یکماه بعد از مداخله در گروه مداخله در همه ابعاد استرس شغلی بجز بعد گروهی آن معنا دار بوده است (p<0.05). همچنین یافته‌ها نشان داد تاثیر مداخله بر ابعاد فرسودگی شغلی صرفا در بعد خستگی عاطفی آن معنادار بوده است است (p<0.05). نتیجه‌گیری: نتایج این مطالعه نشان داد، اجرای برنامه شکرگزاری استرس شغلی را کاهش می‌دهد. همچنین بر خستگی عاطفی که از ابعاد فرسودگی شغلی است نیز، موثر است. از آنجا که همانند بسیاری از بیماری‌ها، تاثیر به کارگیری مداخلات در مراحل اولیه مشکل بیشتر از تاثیر آن در مراحل نهایی و پیشرفته است لذا توجه به این مهم در جلوگیری از ابتلا افراد به فرسودگی شغلی با توجه به اثرات زیانبار آن در بهره‌وری سازمانی، روابط فردی و غیره، قابل تامل است. لذا پیشنهاد می‌شود از چنین برنامه‌هایی جهت حفظ و ارتقاء سلامت روان تکنسین‌های اورژانس پیش بیمارستانی استفاده شود.