ارزیابی شدت ریسک بحران در شبکه های گازرسانی با استفاده از روش Fahp- Promethee Ii

زمینه و هدف: گاز طبیعی یکی از مهمترین منابع انرژی است که امروزه در جوامع شهری به عنوان انرژی ارزان و خطرناک مورد استفاده قرار می گیرد. در این راستا، اگر دولت و سازمانها به زیرساخت مناسب برای تاسیسات گاز توجه نکنند، خطرات جبران ناپذیر برای آن جامعه ایجاد خواهد شد. ارزیابی و مدیریت بحران در فرآیندهای مختلف می تواند نقش کلیدی در برنامه ریزی، سازماندهی و آموزش جامعه هدف داشته باشد. امروزه اهمیت افزایش مدیریت بحران، مورد توجه قرار نگرفته است. بحران اجتماعی و hse مهمترین مسائل در شرکت گاز است. نتایج مدیریت بحران می تواند برای برنامه ریزی آموزشی و مدیریت منابع انسانی مورد استفاده قرار گیرد. همچنین، با استفاده از نتایج ارزیابی بحران می تواند نقاط ضعف سازمان را شناسایی کند. شناسایی نقاط ضعف در یک سازمان، مدیریت را قادر می سازد تا استراتژی های سازمان را بر اساس آنها تنظیم و تاثیر موثر بحران را کاهش دهد. هدف از این تحقیق تعیین شدت ریسک بحران در شبکه های گاز رسانی است. روش بررسی: در این تحقیق با استفاده از منابع معتبر و نظر خبرگان 3 نوع از مهمترین بحران های مرتبط با شبکه های گازرسانی را شناسایی نموده، و سپس 11 شاخص بحرانیت را برای ارزیابی بحران شبکه گاز تعریف شد. در این تحقیق برای تعیین وزن شاخص ها از تکنیکfahp وجهت رتبه بندی از تکنیکfromethee ii فازی استفاده نمود، سپس با استفاده از نتایج بدست آمده مدل ارزیابی ریسک بحران شبکه گاز ارائه گردید. با استفاده از مدل ارائه شده شبکه گاز رسانی استان قزوین بعنوان مطالعه موردی ارزیابی شد.یافته ها: نتایج نشان داد که مهمترین بحران در شرکت گاز، قطعی گاز بود.. همچنین نتایج نشان داد که مهمترین معیار ریسک در بحران به ترتیب. نزدیکی به منازل مسکونی، تراکم جمعیتی، نزدیکی به شهرک های صنعتی، وجود شرایط آسیب پذیر شبکه بود. شرایط مناطق مختلف مطالعه موردی نشان داد که بهترین شرایط شبکه گازرسانی در منطقه3 بوده که علت آن تعداد کم منازل مسکونی، تراکم کم جمعیتی، دوری از شهرک های صنعتی، و عدم وجود شرایط آسیب پذیر را می توان نام برد. نتیجه گیری: مطالعات متعدد در سال های اخیر نشان می دهد که شکست خط لوله گاز اصلی علت بحران شبکه گاز است. دلیل اصلی این امر قرار دادن لوله ها در شبکه گاز و تنظیم کننده های آن در جاده ها اتومبیل ها و افراد است. در این مطالعات، تنظیم کننده های گاز به عنوان یکی از پارامترهای آسیب پذیر در ارزیابی بحران طبقه بندی می شوند. همچنین دلیل اصلی بحران عرضه گاز در بسیاری از مطالعات ضعف ساختاری شبکه و آسیب پذیری شبکه است. همچنین در برخی مطالعات، شرایط محیطی و نوع استفاده در اطراف شبکه توزیع گاز به عنوان عوامل موثر در نشت خط لوله گاز و عوامل آسیبپذیری در شبکه توزیع گاز توصیف شده است. مهمترین علت قطع گاز به عنوان بحران در شبکه گاز، استفاده شبکه گاز در کاربری منازل مسکونی است که این مسئله در کشورهایی مانند ایران وجود دارد. با توجه به نتایج بدست آمده از این تحقیق مشخص شد که برای ارزیابی بحران در شبکه های گاز لازم است که عوامل بحران زا را تعیین و بصورت تلفیقی آنها را مورد ارزیابی قرار داد تا بتوان میزان شدت ریسک بحران را در شبکه گاز تعیین نمود. این جبنه مهمترین جنبه نوآوری در این تحقیق بوده است.