اثربخشی مدیریت تعارض کار- خانواده بر افزایش رضایت از زندگی و اشتیاق شغلی کارمندان مرد

زمینه و هدف: هدف پژوهش حاضر اثربخشی الگوی مدیریت تعارض کار خانواده بر افزایش رضایت از زندگی و اشتیاق شغلی کارمندان مرد بود.روش بررسی: پژوهش حاضر به صورت نیمه آزمایشی و با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل اجرا شد. جامعه پژوهش کلیه کارمندان مرد اداری بانک پارسیان شهر تهران بودند. ازجامعه مذکور تعداد 24 نفر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش(12 نفر) و گروه کنترل(12 نفر) جایگزین شدند.گروه آزمایش به مدت 6 جلسه در معرض متغییر آزمایشی(الگوی آموزشی مدیریت تعارض کار خانواده) قرار گرفت و در طول این دوره گروه کنترل آموزشی دریافت نکرد. برای جمع آوری داده ها از پرسش نامه رضایت از زندگی(swls) و مقیاس اشتیاق شغلی اترچ(uwes) استفاده شد که در پیش آزمون و پس آزمون توسط افراد تکمیل شد. داده ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت.یافته ها: نتایج تحلیل کواریانس نشان داد که، تاثیر الگوی آموزشی مدیریت تعارض کار خانواده بر رضایت از زندگی و اشتیاق شغلی کارمندان پس از تعدیل نمره های پیش آزمون معنی دار بوده است (p<0/01).نتیجه گیری: با توجه با یافته های این پژوهش می توان نتیجه گرفت که الگوی آموزشی مدیریت تعارض کار خانواده را مدیریت کند، استرس ناشی از ابهام نقش و تعارض نقش به میزان قابل توجهی کاهش خواهد یافت و در نقطه مقابل سطح رضایت از زندگی اشتیاق شغلی افزایش می یابد.