پایش شغلی و بیولوژیکی کارگران مواجهه یافته با گردوغبار هوابرد در معدن سنگ آهن گل گهرسیرجان: مطالعه مورد-شاهدی

زمینه و هدف: معدنکاری از جمله مشاغل مهم مواجهه با آلاینده های هوابرد می باشد. بر اساس گزارش اداره سلامت و ایمنی معادن ایالات متحده آمریکا، میزان تلفات و بیماری های ناشی از کار در معادن تقریبا شش برابر صنایع دیگر است. گردوغبار تولید شده در معادن می تواند عامل بروز سمیت سیستمیک، سرطان و افزایش ریسک ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی باشد. مواجهه با ذرات اکسید آهن بعنوان عامل افزایش ریسک ابتلا به سرطان ریه در کارگران معادن سنگ آهن، جوشکاران و تولید کنندگان فولاد، مطرح شده است. با توجّه به شیوع بالای بیماری ها و جمعیت زیاد کارگران در معادن سنگ آهن، هدف مطالعه حاضر بررسی تاثیر مواجهه کارگران سنگ آهن با گردوغبار کلی استنشاقی معدن و ترکیبات آهن بر شاخص بیولوژیکی مالون دی آلدئید در نظر گرفته شد.روش بررسی: در این مطالعه 92 نفر از کارگران سالم غیرسیگاری معدن گل گهر سیرجان بعنوان گروه مواجهه و 48 نفر از کارکنان اداری بعنوان گروه شاهد انتخاب شدند. نمونه برداری فردی جهت تعیین مقدار مواجهه با گردوغبار کلی استنشاقی و ترکیبات آهن به ترتیب مطابق با روش های niosh0600 و osha-id121 و با استفاده از پمپ نمونه بردار فردی ﻣﺠﻬﺰ ﺑﻪ سیکلون ﺣﺎوی ﻓﯿﻠﺘﺮ ﻏﺸﺎیﯽ استر سلولزی با دبی 1.7 لیتر بر دقیقه، در یک شیفت معمول کار در معدن انجام شد. اندازه گیری میزان مواجهه با گردوغبار کلی قابل استنشاق به روش وزن سنجی با استفاده از ترازوی الکترونیکی و آنالیز ترکیبات آهن با دستگاه اسپکتروسکوپی جذب اتمی انجام شد. به منظور تعیین سطح سرمی مالون دی آلدئید از کیت mda خریداری شده از شرکت zellbio gmbh و دستگاه اسپکتروفتومتر نور مرئی در طول موج 531.5 نانومتر استفاده شد. همبستگی میان میزان مواجهه با گرد و غبار کلی استنشاقی و ترکیبات آهن با سطح سرمی مالون دی آلدئید، توسط نرم افزار spss بررسی شد.یافته ها: نتایج نشان داد مواجهه با گردوغبار کلی استنشاقی معدن و همچنین ترکیبات آهن در گروه مواجهه (به ترتیب 24.8و 2.9 میلی گرم بر متر مکعب) بصورت معنی داری از میزان مواجهه در گروه شاهد(به ترتیب 0.59و 0.023 میلی گرم بر متر مکعب) بالاتر بود(p<0.001). میزان مالون دی آلدئید سرم در گروه مواجهه (41.6 میکرو مول بر لیتر) نیز بصورت معنی داری بالاتر از گروه شاهد(22.5 میکرو مول بر لیتر) بود(p<0.001). بر اساس نتایج آزمون آماری اسپیرمن، میان پارامترهای میزان مواجهه با گردوغبار کلی استنشاقی و ترکیبات آهن ارتباط مثبت معنی داری مشاهده شد(0.835=r و p<0.001) اما همبستگی میان پارامترهای میزان مواجهه با گردوغبار کلی استنشاقی و مواجهه با مواجهه با ترکیبات آهن با میزان مالون دی آلدئید سرم خون افراد گروه مواجهه به ترتیب (0.006=r و 0.95=p) و (0.022=r و 0.84=p) ارتباط معنی داری وجود نداشت.نتیجه گیری: علی رغم عدم مشاهده همبستگی آماری معنی دار، میان مواجهه با گردوغبار و ترکیبات آهن قابل استنشاق با مالون دی آلدئید سرم که می تواند ناشی از وجود عوامل مداخله گری مانند سیلیس کریستالی، آزبست، عوامل فیزیکی و فلزات سنگین در بخش های مختلف معدن باشد، بیشتر بودن مواجهه کارگران با ترکیبات مذکور نسبت به حدود مجاز مواجهه شغلی آنها و همچنین بالاتر بودن میزان شاخص استرس اکسیداتیو مالون دی آلدئید در سرم خون افراد گروه مواجهه در مقایسه با افراد گروه شاهد، لزوم انجام مطالعات جامع تر پایش بیولوژیکی را خاطر نشان می نماید.

Occupational and biological monitoring of workers exposed to airborne dust in Gol-e-Gohar Iron Ore mine: A Case-Control Study

Background and aims: Mining is categorized with considerable exposure to airborne contaminations. Regarding the high prevalence of diseases and the high population of workers in iron ore mines, the aim of this study was to investigate the effect of miners rsquo; exposure to respirable dust compounds on the serum Malondialdehyde (MDA) levels.Methods: In this study, 92 nonsmoker healthy workers of GoleGohar Iron Ore mine was selected as exposed and 48 office workers were selected as the control group. Personal sampling of the workers was carried out to determine the amount of respirable dust and iron compounds according to standard methods such as NIOSH0600 and OSHAId121 respectively. Serum MDA was measured by an assay ZellBio GmbH kit. The correlation between exposures to respirable dust and iron compounds with serum MDA levels was determined by the statistical test.Results: The exposure levels of respirable dust and iron compounds, as well as serum serum MDA level in the exposed group, were significantly higher than the control group(p <0.001). The result of this study showed that the positive correlation between exposure to respirable dust and iron compounds in exposed group but there were no significant correlation between exposure to respirable dust and iron compounds with serum MDA.Conclusion: Despite the excessive exposure of workers to respirable dust and iron compounds, there was no statistical correlation of either exposures to mentioned compounds with serum MDA. Due significantly statistically higher serum MDA levels in the exposed group compared to those in the control group, a more comprehensive study investigating larger population is recommended ...