بررسی روند تغییرات دمایی در دهه های آتی با تاکید بر استرس های گرمایی در محیط های روباز کشور

زمینه و هدف:تغییر اقلیم و گرمایش جهانی زمین می تواند مشکلات بهداشتی عدیده ای را ایجاد کند که یکی از مهمترین آنها ایجاد استرس های گرمایی و اختلالات و عوارض مربوطه در مواجهات شغلی در محیط های گرم روباز می باشد. هدف اصلی این مطالعه بررسی تغیییرات دمایی در اقلیم های مختلف کشور ایران در دهه های آتی به منظور دستیابی به درک مناسب از وضعیت استرس گرمایی محیط های روباز می باشد.روش بررسی:به منظور پوشش گستره وسیع تنوع اقلیمی در کشور، 9 اقلیم جوی متفاوت در کشور انتخاب گردید بطوری که اغلب اقلیم های موجود در کشور را پوشش دهد. همچنین از مدل larswg برای پیش گویی تغییرات دمایی در دهه های آتی مورد استفاده قرار گرفت. داده های هواشناسی طولانی مدت از هر ایستگاه (بین سالهای 1965 تا 2010) شامل حداقل و حداکثر دمای روزانه، میزان بارش و ساعات آفتابی برای ورودی های مدل استفاده گردید. استرس های گرمایی با استفاده از شاخص دمای ترگویسان (wbgt) و تغییرات دمایی تا سال 2100 در فواصل 25 ساله مورد بررسی و آنالیز قرار گرفت.یافته ها:بطور کلی، میانگین و انحراف استاندارد (m plusmn; sd) تغییرات مورد انتظار در دمای حداقل و حداکثر روزانه به ترتیبc ° 1.41 plusmn; 1.34 و c ° 1.40 plusmn; 1.29برای بهار وc ° 2.44 plusmn;2.38 وc ° 2.48 plusmn; 2.34 برای تابستان تعیین می شود. مقادیر مربوطه بدون در نظر گرفتن نوع فصل، به ترتیب برای تغییرات دمای حداقل و حداکثر روزانهc ° 2.05 plusmn; 1.86 وc ° 2.07 82 plusmn;/1 بود. به طور کلی می توان گفت میانگین دمای اقلیم های مختلف ایران با افزایش دمای حدود 2 درجه سانتی گراد تا سال 2100 مواجه خواهد بود. کمترین میزان شاخص wbgt برابر c ° 0.99 plusmn; 17.50 مربوط به ساعات ابتدایی صبح (در فصل بهار و در نواحی شمالی کشور) و بیشترین آن برابر 0.55 plusmn;35.10 مربوط به ساعات ظهر و عصر (در فصل تابستان و در نواحی جنوبی کشور) بود. پیش بینی های مدل بکار گرفته شده نشان داد تغییرات ناچیزی در میانگین دمای روزانه حداقل و حداکثر هوا تا سال 2025 مشاهده می شود در حالی که پس از آن افزایش دمای قابل توجهی تا سال 2100 پیش بینی می گردد. همچنین بر اساس نتایج مدل بیشترین افزایش دمایی در سال 2075 در اکثر نواحی کشور قابل انتظار است. تحلیل اختلافات دمایی و استرس های گرمایی در مناطق مختلف کشور نیز نشان می دهد بخش هایی از کشور که متحمل بیشترین تاثیرات تغییرات اقلیمی قرار می گیرند، نواحی مرکزی و جنوبی کشور هستند. نتیجه گیری:بطور کلی بر اساس نتایج به دست آمده، افزایش حدود 2 درجه سانتیگراد به میانگین دمای هوا می تواند چندین قسمت از کشور را در شرایط تنش گرمایی قرار دهد. به عبارت دیگر، مناطق مختلف و محیط های بیرونی که در حال حاضر در شرایط قابل قبول از لحاظ استرس گرمایی هستند، از استرس گرمایی ناشی از تغییرات اقلیمی و افزایش دما در دهه های آینده رنج خواهند برد. بنابراین، مداخلات پیشگیرانه می تواند نقش مهمی در کاهش اثرات نامطلوب سلامتی ناشی از تغییرات اقلیمی و افزایش درجه حرارت بر شاغلین محیط های روباز داشته باشد.

Occupational Heat Stress in Outdoor Settings Considering the Regional Climate Change in the Future Decades in Iran

t parts of the country that have the greatest impact on climate change are the central and southern regions of the country. These findings clearly show that many workers, especially those working in outdoor environments, are currently in an environmentally unfavorable condition (regardless of any possible increase in temperature as a result of climate change) and they suffer from the dangers and complications of thermal stress.Considering the objectives of the study as well as the obtaining results about climate change during the current century (about 2 °C), it can be expected that the trend of changes in thermal stress in the country will also change in most parts of the country similar to the trend of temperature changes in the country in the coming decades.Conclusion: Climate change caused by global warming and, as a result, increased heat stress, especially for outdoor workers, is a very important issue that has relatively similar effects in different parts of the world. Based on the obtained results, an increase of about 2 degrees Celsius to the average temperature of the air, regardless of the changes in other parameters affecting heat stress such as relative humidity, air velocity and radiant temperature, can put several parts of the country under thermal stress conditions. In other words, the different areas and external environments that are currently in terms of acceptable thermal stress status will suffer from heat stress due to climate change and rising temperatures in the coming decades. For example, it is expected that the northwest, west, and northern and central parts of the country will be exposed to heat stress. In addition, most of the southern and central parts of the country, which are currently in heat stress, will be in a worse situation. Therefore, preventive interventions such as open outdoor environments design, shading in industrial areas, designing cool rest areas to reduce exposure to heat, developing work and rest programs, attention to acclimatization to the environment and observing public health programs, can play an important role in reducing the adverse health effects of climate change and the increase in temperature on exposed outdoor workers.