ارتباط بین عوامل روانشناختی و دردهای اسکلتی-عضلانی با متغیرهای دموگرافیکی در کارکنان یک بیمارستان دولتی

زمینه و هدف: با توجه به اینکه آسیب های اسکلتیعضلانی مرتبط با کار از جمله بزرگترین علل ازکار افتادگی کارکنان است و افراد زیادی از آن رنج می برند و منجر به هزینه های هنگفت می شود، بررسی علل مرتبط با آن از اهمیت زیادی برخوردار است. عوامل روانشناختی، از علل مهم بروز اختلالات اسکلتی عضلانی محسوب می شوند. از اینرو، تحقیقی با هدف بررسی ارتباط بین برخی عوامل روانشناختی و دردهای اسکلتیعضلانی با متغیرهای دموگرافیکی در کارکنان یک بیمارستان دولتی ، انجام شد.روش بررسی: این تحقیق توصیفی تحلیلی بود جهت جمع آوری داده ها، 4پرسشنامه تحت عناوین پرسشنامه های: (1) اطلاعات دموگرافیکی،(2)استرس شغلی، (3) توانایی شناختی و (4) میوزیک که اعتبار و روایی مناسبی داشتند، بکار گرفته شد. جامعه آماری شامل800 نفرکل کارکنان بیمارستان را در بر می گرفت که نمونه 264 نفری بطور تصادفی از کل انتخاب شدند و از آمار توصیفی و استنباطی(آزمون های t ،f) برای تحلیل داده ها استفاده شد. یافته ها: تفاوت معنی داری بین توانایی شناختی و میزان استرس شغلی با اختلالات اسکلتیعضلانی وجود داشت، فقط بین توانایی شناختی و درد شانه تفاوت معنی داری دیده نشد. بین میزان استرس شغلی با متغیر های دموگرافیک(جنسیت(0/01=p)، تاهل(0/05=p)،تحصیلات(0/02=p)) تفاوت معنی داری وجود داشت و همچنین بین توانایی شناختی با متغیر های دموگرافیک( جنسیت، تاهل و تحصیلات) تفاوت معنی داری دیده نشد.نتیجه گیری: شاغلین بیمارستانها که زیر مقیاس های توانایی شناختی آنها در سطح متوسط و پایین تر از آن قرار دارند، از دردهای اسکلتی-عضلانی و استرس شغلی بیشتری رنج می برند. چنانچه از نتایج این تحقیق و سایر تحقیقات بر می آید، افرادی که توانایی تفکر انعطاف پذیر دارند، از توجیهات جایگزین استفاده کرده، به صورت مثبت چارچوب افکاری خود را بازسازی می کنند و موقعیتهای چالش برانگیز یا رویدادهای استرس زا را می پذیرند و در مقایسه با کارکنانی که انعطاف پذیر نیستند از نظر روانشناختی، تاب آوری بیشتری در برابر مشکلات دارند. علاوه بر این بین متغیر های جنسیت، تاهل و تحصیلات با میزان استرس شغلی ارتباط وجود دارد.