بررسی اثر ارتعاش تمام‌بدن(wbv) بر آسایش، ضربان قلب و زمان عکس العمل در مردان 20 تا 30 سال

زمینه و هدف: ارتعاش عاملی است که می تواند موجب کاهش آسایش و برخی تاثیرات فیزیولوژیک بر انسان در محیط های صنعتی و یا در وسایل نقلیه شود. این مطالعه با هدف بررسی اثر ارتعاش تمام بدن بر میزان ناراحتی، ضربان قلب و زمان عکس العمل مردان 20 تا 30 سال در یک محیط آزمایشگاهی انجام شده است.روش بررسی : در این پژوهش 40 نفر از دانشجویان پسر دانشگاه علوم پزشکی تهران با میانگین سنی 1.7±26.2 سال شرکت داشتند. هریک از شرکت کنندگان در4مرحله آزمایش هرکدام به مدت بیست دقیقه برای چهار حالت شتاب ارتعاش در سه محور x ، y و z و بافرکانس 3 تا 7 هرتز شامل حالت های شتاب ارتعاش صفر(بدون ارتعاش)، شتاب ارتعاش m/s2 0.56 (ارتعاش کم)، شتاب ارتعاش m/s2 0.9(ارتعاش متوسط) و شتاب ارتعاش m/s2 1.25 (ارتعاش زیاد) تحت مطالعه قرار گرفتند. در هر مرحله یک تست زمان عکس العمل بصری کامپیوتری از افراد گرفته شد و زمان عکس العمل آنها برای انجام تست ثبت شده و ضربان قلب آنها نیز با استفاده از دستگاه پالس اکسیمتر ثبت شد. همچنین در پایان هر مرحله 15 دقیقه استراحت به افراد داده شدکه در این مدت میزان عدم راحتی آنها از شرایط آزمایش با استفاده از مقیاس بورگ نرخ گذاری شد.یافته ها : نتایج نشان داد که وجود ارتعاش تمام بدن و همچنین افزایش شتاب ارتعاش، باعث افزایش معنی دار (0.001>p) میزان ناراحتی افراد شد. ضربان قلب افراد تحت مطالعه نیز ارتباط مستقیمی با افزایش شتاب ارتعاش تمام بدن داشته و با افزایش شتاب ارتعاش، ضربان قلب نیز افزایش پیدا کرد. همچنین زمان عکس العمل نیز با افزایش شتاب ارتعاش به طور معنی داری(0.001>p) افزایش پیدا کرد.نتیجه گیری : با توجه به نتایج ، ارتعاش تمام بدن فاکتوری موثر بر عملکردهای ذهنی و فیزیولوژیک انسان می باشد. از اینرو کنترل میزان ارتعاش وارد شده به فرد در محیط های مرتعش، نقش مهمی در کاهش میزان ناراحتی انسان و همچنین کاهش زمان عکس العمل در فعالیتهای حساس و سریع انسان دارد و درنتیجه باعث افزایش بهره وری فرد خواهد شد.