مطالعه ارتباط بین نگرش و آگاهی های ایمنی کارکنان و شاخص توانایی انجام کار (مطالعه موردی در یکی از بیمارستان‌های بزرگ شهر تهران)

زمینه و هدف: آگاهی از نگرش ایمنی برای مدیران هر سازمان از اهمیت بسزایی برخوردار است. چرا که از روی آن می توان رفتارهای ایمن کارکنان را پیش بینی نمود. به این ترتیب ضرورت بررسی بیشتر نگرش و دانش ایمنی کارکنان و بررسی ارتباط میان فاکتورهای موثر بر آن مشخص می گردد. مطالعه حاضر با هدف بررسی ارتباط بین نگرش و آگاهی های ایمنی کارکنان و شاخص توانایی انجام کار در یکی از بیمارستان های شهر تهران انجام شده است.روش بررسی: تحقیق از نوع توصیفی تحلیلی و مقطعی و روش نمونه گیری تصادفی و با حجم نمونه 340 نفر انجام شده است. به منظور اندازه گیری نگرش و آگاهی ایمنی، از پرسشنامه کومار و جهت سنجش شاخص توانایی انجام کار، از پرسشنامه wai موسسه ایمنی و بهداشت فنلاند استفاده گردید. تحلیل داده ها با نرم افزار 22 spss صورت گرفت.یافته ها: این مطالعه نشان داد میانگین نگرش و دانش ایمنی افراد 6.1±39.7 می باشد و بیشتر افراد (45.3%) در رده شاخص توانایی خوب قرار دارند. همچنین با افزایش سن و سابقه کاری نگرش و دانش ایمنی و شاخص توانایی کار کاهش می یابد. بین مدرک تحصیلی و شیفت های کاری با میزان نگرش و دانش ایمنی و شاخص توانایی کار رابطه معناداری یافت نشد. شرکت در دوره های آموزشی ایمنی و سلامت شغلی موجب افزایش میزان نگرش و دانش ایمنی و شاخص توانایی کار شده است.نتیجه گیری: بین امتیاز نگرش و دانش ایمنی کارکنان با شاخص توانایی انجام کار ارتباط معنادار و همبستگی مستقیم و شدید وجود دارد. همچنین با برگزاری دوره های آموزشی مدون در زمینه ایمنی و سلامت شغلی می توان نگرش و دانش ایمنی کارکنان را افزایش داد.