بررسی کیفیت آلاینده‌های هوابرد حیوانخانه تحقیقاتی دانشگاه علوم پزشکی ایران

زمینه و هدف: بررسی ذرات، ملکول های بیولوژیکی و سایر مواد وارد شده به اتمسفر به عنوان ذرات هوابرد یکی از حوزه های تحقیقاتی در علوم بهداشتی به حساب می آیند. مراکز تحقیقاتی نگهداری حیوانات (آزمایشگاهی) به دلیل پتانسیل تولید آلاینده های هوابرد آزاردهنده (همانند بو) به ویژه در مجاورت مناطق مسکونی اداری و آموزشی باعث تشدید حساسیت و گاهاً شکایت افراد در معرض می شود. در راستای پاسخ به چالش ذکر شده بررسی کمی کیفی آلاینده های منتشره از حیوانخانه دانشگاه علوم پزشکی ایران، به منظور شناسایی و ارزیابی میزان مواجهه محققان و شاغلین با ریسک فاکتورهای شیمیایی اجرا گردید.روش بررسی: به منظور نمونه برداری و ارزیابی آلایندهای موجود در حیوانخانه روش های استاندارد astm d368695 به منظور سنجش مواد آلی فرار ، astm d 449090 به منظور سنجش آمونیاک، h2s و co2 و روش niosh 0500 به منظور سنجش گرد و غبار مورد استفاده قرار گرفت. پس از آماده سازی ست های نمونه برداری و کالیبراسیون آنها، نمونه برداری و آنالیزهای کمی و کیفی لازم انجام گردید.یافته ها: بر اساس نتایج حاصل، گرد و غبار اندازه گیری شده نیاز به اقدامات کنترلی داشته و نیز حاکی از حضور آلاینده های سمی بسیاری از جمله زایلن و تری کلرومتان در هر یک از سالن های حیوانخانه می باشد. این درحالی است که نتایج آنالیز کمی این مطالعه، مقدار غلظت هر یک از آلاینده های آلی فرار را کمتر از حدمجاز تشخیص داده است. همچنین نتایج بررسی آمونیاک در محل نگهداری حیوانات بزرگ همچون خرگوش بیش از موش ها بوده است.نتیجه گیری: بهره برداری مکرر بصورت خواسته و ناخواسته (ناشی از تردد افراد) از تهویه طبیعی و کیفیت و کمیت پاکسازی فضای مورد استفاده توسط بخش خدمات حیوانخانه دانشگاه علوم پزشکی ایران، مهم ترین عامل موثر شناخته شده در بهبود کیفیت هوا و کاهش غلظت آلاینده های با سمیت بالا در این مرکز شناخته شده است.