همبستگی آزمون‌های تردمیل (gerkin) و پله (acsm) در برآورد حداکثر ظرفیت هوازی (vo2-max)

زمینه و هدف: حداکثر ظرفیت هوازی بدن یا vo2maxعبارت است از بیش ترین مقدار اکسیژنی که می تواند به وسیله دستگاه تنفسی جذب شود و از طریق خون در اختیار ماهیچه های عمل کننده قرار گیرد . هدف این مطالعه، تعیین همبستگی بین دو روش تردمیل و تست پله در برآورد حداکثر ظرفیت هوازی و تعیین عوامل موثر بر آن در بین دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی قزوین می باشند.روش بررسی: این مطالعه ی مقطعی در بین 68 نفر (47پسر و 21دختر) از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی قزوین که به صورت داوطلبانه شرکت نمودند، انجام شد. افراد مورد مطالعه، ابتدا پرسشنامه های سلامت عمومی (parq) و ویژگی های دموگرافیک را تکمیل و در صورت داشتن معیارهای ورود به مطالعه، به وسیله ی آزمونهای پله acsm و تردمیل gerkin مورد ارزیابی قرار گرفتند.یافته ها: نتایج نشان داد که میانگین و انحراف معیار حداکثر ظرفیت هوازی برآورد شده از طریق آزمون های acsm و gerkin به ترتیب 66/ 0±86/ 2 و 32/ 0±86/ 1 لیتر در دقیقه بود. بررسی رابطه بین دو آزمون نشان داد که همبستگی مثبت و معناداری (r=0.74 and p<0.001) بین نتایج حداکثر ظرفیت هوازی برآورد شده از طریق دو آزمون acsm و gerkin وجود دارد. همچنین بین حداکثر ظرفیت هوازی برآورد شده با آزمون acsm و gerkin با سن، جنس، وزن، قد، شاخص توده بدنی ارتباط معناداری وجود داشت.نتیجه گیری: با توجه به نتایج تقریباً یکسان دو آزمون acsm و gerkin ، می توان از آزمون پله به جای تردمیل در برآورد حداکثر ظرفیت هوازی استفاده نمود. بعلاوه ویژگی های فیزیولوژیک انسان همچون جنس، سن، قد و وزن نقش موثری در حداکثر ظرفیت هوازی دارند.