وجود ذهنی از دیدگاه علامه طباطبایی(ره)

پیدایش علم و چگونگی ارتباط آن با خارج، از مسایل مهم فلسفه است. وجود ذهنی از سویی با علم و از سوی دیگر با وجود در ارتباط است. دیدگاه رایج در وجود ذهنی، بر محور ماهیت و انحفاظ آن در ذهن و خارج استوار است. در این مقاله دیدگاه خاص علامه طباطبایی، تبیین مبانی فلسفی و تفاوت آن با آرا فلاسفه پیشین بررسی شده است. علامه با توجه به مبانی خاص خود در باب وجود و ماهیت، نفس‌الامر، کاشفیت ذاتی علم، تقدم علم حضوری و ملاک صدق ، بر‌خلاف اغلب فلاسفه که در تبیین علم به نوعی از ماهیت استفاده کرده‌اند وجود ذهنی را وجودی مقیسی نسبت به خارج می‌داند که عین کشف و حاکویت از واقع می‌‌باشد، همچنین در این مقاله، تاثیر مبانی این دیدگاه را بر فروعات مرتبط با مسیله وجود ذهنی از جمله مناط صدق در قضایا نشان داده‌ایم.