تقسیم موجود به واجب و ممکن، ابتکار فلسفی فارابی و ابن‌سینا

ابن‌سینا در ارایه نظریات وجودشناسانه خود از دو واژه وجوب و امکان که ابتکار فارابی بودند، بسیار مدد می‌گیرد، دو واژه‌ای که سبقه کمرنگی در آرا فلاسفه پیش از فارابی و ابن‌سینا دارد و جسته و گریخته می‌توان ردپایی از آنها را نزد فلاسفه یونان باستان یافت، این ردپا در ارسطو پررنگ‌تر می‌شود، اما به شکل منطقی مطرح می‌شود نه فلسفی و در باب قضایا به آنها پرداخته می‌شود و به موجودات عینی و وجود سرایت نمی‌کند. با ابتکار فارابی و ابن‌سینا در به کارگیری نظریه وجوب و امکان فلسفی و تقسیم موجود به واجب و ممکن، فلسفه هستی‌شناسی مشایی، شکلی متمایز به خود می‌گیرد و وجود خدا و عالم و مسیله خلقت که تا پیش از این مطرح نبود، بهتر تبیین می‌شود