تحلیل رابطه‌ توحید عملی و تاب آوری اجتماعی با تاکید بر ‌اندیشه‌های علامه مصباح یزدی

افزایش سازگاری و تاب‌آوری در برابر حوادث طبیعی یا انسانی و بررسی عوامل دخیل در آن یکی از دغدغه‌های دیرین بشر است. از آنجا که باور توحیدی انسان نقش مستقیم در  انعطاف و تاب‌آوری او در مواجهه با رویدادهای زندگی دارد، ‌این مقاله درصدد بررسی رابطه‌ توحید در عمل و میزان تاب آوری انسان  با تکیه بر نظرات ‌آیت‌الله مصباح برآمد. شیوه‌ داده‌پردازی ‌این پژوهش، کتابخانه‌ای و بر اساس روش توصیفی و تحلیلی است. بر اساس ‌اندیشه‌های علامه مصباح یزدی، مظاهر توحید در عمل در جهت افزایش تاب‌آوری یک اجتماع، در سه محور کلی «تعامل سازنده با افراد جامعه» و «تواصی به مکارم اخلاقی و ارزش‌های انسانی» و «توجه به معناداری و هدفمندی زندگی» طرح می‌شود. تعامل، ناظر بر مشارکت‌های عملی اجتماعی بر مدار توحید است که از طریق «حفظ وحدت جامعه»، «رعایت حقوق و مصالح اجتماعی خود و دیگران» و «تامین کرامت و عزت نفس نیازمندان» منجر به افزایش تاب‌آوری اجتماعی می‌گردد و تواصی نیز ناظر به مشارکت‌های کلامی ‌بر مدار توحید است که با نظارت رهبران دینی از طریق توجه دادن مردم به امیدواری به الطاف الهی و تواصی افراد جامعه به حق، صبر و ترحم موجب تاب آوری بیشتر می‌شود و در نهایت توجه به معناداری و هدفمندی زندگی که بر مبنای توحیدی با توجه به قضا و قدر و حکمت‌های الهی جهت تدبیر عالم و موقتی دانستن دنیا و اصالت آخرت همراه خواهد بود، عوامل افزایش تاب‌آوری یک اجتماع را فراهم می‌آورد.

the impact of practical monotheism on social resilience: insights from allamih misbah yazdi

enhancing human capacity to adapt and remain resilient in the face of natural and man-made disasters has long been a central concern. this article explores the relationship between practical monotheism and social resilience, drawing on the thoughts of ayatollah misbah yazdi. employing a library-based research approach with descriptive and analytical methods, the article examines how practical manifestations of monotheism can strengthen societal resilience. according to ayatollah misbah’s works, three key areas are identified in this respect: (1) constructive interaction within society, (2) promotion of moral virtues and human values, and (3) emphasis on the meaning and purpose of life. constructive interaction, grounded in monotheism, fosters social resilience by promoting societal unity, respect for individual and collective rights, and the dignity of the underprivileged. theological contributions associated with monotheism further contribute to resilience. by fostering hope in god’s grace and encouraging societal members to embrace truth, patience, and mercy, these contributions build resilience. finally, focusing on the meaning and purpose of life within a monotheistic framework, which includes recognizing god’s judgment, destiny, and wisdom in shaping the world, provides a foundation for resilience by acknowledging the limitations of worldly knowledge and the certainty of the afterlife.