چگونگی تشخیص معجزه از دیگر امور خارق العاده برای بشر عادی

معجزه، مهم‌ترین و مشهورترین راه تشخیص همگانی شناخت پیامبران به شمار می‌رود؛ در عین حال، راه تشخیص آن برای بشر عادی و غیرمعصوم چنان می‌تواند چالش‌برانگیز باشد که اصل آن را زیر سوال ببرد. از آنجا که متکلمان در تعریف معجزه بر ویژگی «نقض‌ناپذیری» تاکید می‌کنند، این مسئله مطرح است که چون علم بشر به آینده محدود است، او نمی‌تواند تشخیص دهد که آیا در آینده ادعای نقض‌ناپذیری معجزه از سوی پیامبر نقض می‌شود یا نه؛ ازاین‌رو، نمی‌تواند به معجزه بودن کار خارق العادۀ مدعی پیامبری یقین پیدا کند. رسالت نویسنده در این مقاله، پاسخ به این پرسش با روش تحلیلی انتقادی است. بر اساس مهم‌ترین یافته‌های این پژوهش، هرچند معجزه باید برای اثبات خود، روشن و بیّن باشد، بشر عادی می‌تواند با بررسی پیشینۀ مدعی پیامبری و نیز بررسی ادعاهای وی و عرضۀ آن‌ها بر عقل و فطرت و با ملاحظۀ حکمت الهی به معجزه ‌بودن کار مدعی پیامبری پی ببرد.

distinguishing miracles from other extraordinary occurrences: a challenge for ordinary individuals

miracles, considered the most prominent and universally recognized method for identifying prophets, pose a significant challenge for ordinary, non-infallible individuals. while theologians emphasize the ‘incontestability’ of miracles, the limitations of human knowledge regarding the future cast doubt on the ability to definitively ascertain whether a miracle will remain uncontested in the future. this uncertainty raises questions about the possibility of attaining absolute certainty regarding the miraculous nature of a prophet’s extraordinary acts. this article addresses this challenge through a critical-analytical approach. the key findings of this study suggest that while a miracle must be evident and clear to establish its authenticity, ordinary individuals can assess the miraculous nature of a prophet’s claims by examining the prophet’s background, evaluating the claims themselves against reason and innate understanding, and considering divine wisdom.