مشاییان و نظریه مثُل

عالم عین از منظر افلاطون به دو دسته تقسیم می شود:?. عالم مثُل، ?. عالم محسوسات. ارایه نظریه مثُل از سوی افلاطون مبتنی بر همین مبنا بوده است. به طور قطع می توان گفت افلاطون با ارایه این نظریه درصدد بود که به گمان خود بتواند پیدایی عالم محسوسات را با نظر به ناپایداری آن و قابل شناخت نبودن یقینی آن توجیه کند. نقادی های ارایه شده علیه نظریه مثُل عمدتاً از سوی فلاسفه مشاست. ارسطو شاگرد و هم عصر افلاطون در مواجهه با این نظریه معتقد است: قایل شدن به این نظریه نتایج غیر منطقی در پی خواهد داشت. ابن سینا نیز با ارایه ارزیابی منفی از این نظریه، آن را محصول دوره خامی اندیشه یونانی دانسته است و برای آن پشتوانه ای برهانی قایل نیست. نگارنده درصدد است که با توجه به جایگاه نظریه مثُل در اندیشه افلاطون، ضمن تقریر و ترسیم ناکارآمدی آن نزد ارسطو و ابن سینا در تبیین نظام پیدایی عالم، با گریز به براهین موید دیدگاه مثُل، نشان دهد که نقدهای ارسطو و به ویژه ابن سینا تا چه اندازه موجه اند.