ارزیابی انتقادی رویکرد تاویلی اشاعره در فهم نصوص دینی از منظر آیه‌الله جعفر سبحانی

استفاده از روش تاویل در فهم متن از گذشته بین متفکران اسلامی رایج بوده است. فارغ از گروه خاصی از فریقین که از این روش استفاده نبرده‌اند و آن را نفی می‌‌کنند؛ عمدة اندیشمندان اسلامی از آن در حوزة مباحث تفسیری و کلامی استفاده می‌‌کنند. البته مواجهه یکسانی با آن در میان موافقان وجود ندارد. دسته‌ای به پذیرش حداکثری این روش نظر داشته و برخی استفادة حداقلی و برخی از بهرة اعتدالی آن سخن می‌‌گویند. متکلمان اشعری به‌‌خصوص در طبقة متقدمان اگرچه منکر کلی تاویل نیستند؛ اما عملاً از آن اجتناب ورزیدند و لوازم و نتایج دیدگاهشان تفاوتی با اهل حدیث ندارد. استاد سبحانی در مقام یک مفسر کلامی،‌ در تفسیر آیات قرآن و روایات، استفاده از روش تاویل را منوط به رعایت ضوابط و شرایطی مجاز دانسته و به نقد رویکردهای افراطی و تفرطی در این عرصه میان متفکران اسلامی می‌‌پردازد. براساس یافته‌های این پژوهش وی استفادة اشاعره  از این روش را در تفسیر آیات قرآن نقد و ارزیابی کرده است و رویکردشان را خلاف عقل و نقل می‌داند. در این پژوهش به روش توصیفی تحلیلی، ضمن اشاره به ضرورت و جایگاه تاویل نزد ایشان، ارزیابی انتقادیشان را به اشاعره در بهره‌‌گیری از آن دنبال خواهیم کرد.

Critical Assessment of Ash’arites’ Exegetic Approach to Understanding Religious Texts Based on Ayatollah Jafar Sobhani’s Perspective

The use of interpretation in understanding texts has long been widespread among Islamic thinkers. Apart from a small group of thinkers from both religious sects who have not made use of this method, most Islamic thinkers utilize this method in the field of exegetic and theological discussions. However, no unitary approach does exist among the proponents and opponents. Some have had a maximal level of acceptance of this method in mind while others have limited it to a minimal level and still some others have taken the middle ground. The Ash’arite theologians, especially the earlier ones, do not deny the necessity of interpretation; however, they have practically avoided it, and the requirements and the outcomes of their views show no difference from those of traditionalists. Ayatollah Sobhani, as a theological commentator, considers the use of interpretation necessary but conditional to the observance of certain criteria and principles. He has leveled criticisms against the extremist and deviant approaches in the use of this method. Based on the findings of this study, he has critically analyzed the use of this method by the Ash’arites in interpreting the Quranic verses and concluded that their approach is contrary to reason and inspired transmission. Adopting a descriptiveanalytical method, the present paper examines Ayatollah Sobhani’s approach to the Ash’arite interpretive method.