بررسی و نقد مبانی فکری قرآنیون در مورد قرآن‌‌بسندگی و نابسندگی سنت رسول اکرم صلی الله علیه وآله با تکیه بر آراء دکتر احمد صبحی منصور

احمد صبحی منصور در ردیف قرآنیون معاصر و تاثیرگذار در این عرصه به شمار می‌‌ آید که قرآن‌‌ بسندگی مبنای اصلی گرایشات آنها محسوب می‌‌ شود. ایشان با استناد به برخی از آیات قرآن تلاش می‌‌ کند تا جایگاه پیامبر در غیر از شان ابلاغ و نیز کارکرد سنت در تمامی‌‌حوزه‌‌ های دینی را از اعتبار ساقط نماید. نگارندگان این پژوهش پس از بیان بخشی از آراء صبحی منصور و استدلال‌‌ های وی، با استناد به آیات متعدد قرآن و با شیوه داده‌‌ پردازی کتابخانه‌‌ ای و روش تحلیل محتوا، کفایت قرآن برای مصدریت تشریع، تحدید گستره عصمت، حصر رسالت در تبلیغ، و عدم اعتبار سنت پیامبر خدا را که از جمله مبانی فکری صبحی منصور است، مورد نقد و بررسی قرار داده و در نهایت به این نتیجه می‌‌ رسند که آراء و اندیشههای بنیادین صبحی منصور در حوزه قرآن و سنت پیامبر جامع‌‌ نگرانه نبوده و ایشان با آیات قرآن برخورد گزینشی نموده و به سیاق و روش تفسیری مورد قبول خود(روش تفسیر قرآن به قرآن) و نیز لوازم کلام خویش توجه نکرده است و در برخی موارد دچار تعارض و تناقض در گفتار شده است.